گروه خبر: نماینده جامعةالمصطفی در اوگاندا، با حضور در منطقه بوجیری، در مراسم اربعین پیروان مکتب اهل‌بیت(علیهم‌السلام) این منطقه شرکت نمود.
به گزارش مرکز خبر و اطلاع‌رسانی جامعةالمصطفی، متنی که می‌خوانید، روایتی از حضور «حجت‌الاسلام والمسلمین دهقانی»، نماینده جامعةالمصطفی در این مراسم است:
به اتفاق «شیخ یوسف» و «استاد رضوی» برای شرکت در مراسم اربعین منطقه بوجیری، که مؤسسه وارث‌الانبیا(ص) و با مدیریت «آقای مزمل» دانش‌آموخته جامعةالمصطفی برگزار کرد، به سمت جاده جینجا حرکت کردیم. «آقای شیخ قاسم عبدالسلام»، که اکنون رئیس انجمن دانش‌آموختگان است، در هوای بارانی جینجا به ما پیوست. پس از حدود چهار ساعت رانندگی، مسیر کمتر از دویست کیلومتری کامپالا - بوجیری را پیمودیم. دسته عزاداری با جمعیتی حدود یکصد نفر از مسجد امام حسین(ع)، که در کنار جاده ترانزیت کنیا قرار دارد، در حال حرکت به سمت شهر بوجیری و از آن جا عازم محلی بودند که مؤسسه در آن قرار دارد.
پس از آن که نماز را اقامه کردیم و ناهاری صرف شد، ساعت حدود 4:30 بود که دسته عزاداری به محل مراسم رسید. پس از قرائت قرآن و زیارت اربعین، تعدادی از دانش‌آموختگان جامعةالمصطفی سخنرانی کردند و نماینده جامعةالمصطفی ضمن آن که سلام مردم حسینی ایران را به جمعیت عزادار رساند، بوسیدن پای کسانی را که در اربعین شهادت حسین‌بن علی(ع)حضور دارند، افتخار خود دانست و فلسفه اربعین را تجدید قرار و پیمان با مسیر بزرگ‌مرد تاریخ بشریت معرفی کرد.
زمانی که دانش‌آموخته جامعةالمصطفی، مجری برنامه اربعین شیعیان منطقه بوجیری، شهری که در فاصله کمتر از دویست متری کامپالا قرار دارد، پس از حدود یک ساعتی که برنامه را به زبان لوگاندا اجرا کرده بود، از گروه دخترانه حضرت زینب(س) دعوت کرد و در پایان به فارسی گفت: «زودتر». به یکباره این سؤال برای من شکل گرفت که مگر این گروه فارسی می‌دانند؟ در زمان اجرا بود که فهمیدم شماری از اعضای این گروه، از فرزندان طلاب جامعةالمصطفی هستند و در زمان تحصیل پدران و مادران خود در ایران، آنان هم فارسی و فرهنگ اسلامی ایرانی را فراگرفته‌اند؛ گروهی که شاید در محاسبات، کمتر مورد توجه قرار گیرند، ولی اهمیت آنها حتماً کمتر از بزرگترهایشان نیست. تأثیر مجاهدت مردم ایران را می‌توان در فراگیر شدن شور حسینی(ع) در دورترین نقاط کره خاکی دید.
یکی از مدعوین، پیرمردی خوش‌رو و بامحبت به نام «شیخ عبدالمجید» بود که از منطقه مایوگه، که محل تأسیس مؤسسه اهل‌بیت(علیهم‌السلام) به همت «مرحوم عبدالقادر»، رهبر و بنیان‌گذار فقید جمعیت پیروان مکتب اهل‌بیت(علیهم‌السلام) در اوگانداست، برای این برنامه دعوت شده بود. شیخ عبدالمجید نخستین کسی است که پس از سال‌های تحصیل در یکی از حوزه‌های علمیه کنیا، نخستین حوزه علمیه را در اوگاندا راه‌اندازی کرده است که البته بعداً به صورت قوی‌تری با مدیریت مرحوم عبدالقادر دنبال شد و شیخ نقش استادی خود را در آن جا ادامه داد. نسل دانش‌آموختگان قدیمی‌تر اوگاندا، شیخ را نخستین استاد خود یا نخستین استادی می‌دانند که در مدرسه اهل‌بیت(علیهم‌السلام) جینجا تدریس می‌کرد. به نظرم رسید بر ما لازم است این بزرگان و پیش‌کسوتان تربیت و هدایت و انسان‌سازی را به شایستگی مورد تقدیر قرار دهیم.
ساعت حدود 6:30 سخنرانی من تمام شد و سوار بر ماشین به سمت بازگشت حرکت کردیم. پس از حدود پانزده کیلومتر، اذان مغرب شد و در شهر ایگانگا برای اقامه نماز، به مسجد امام مهدی(عج) رفتیم.
مسجدی که چند متری از جاده اصلی فاصله دارد و در کنار ساختمان نیمه‌کاره بیمارستان و کتابخانه، به همت خیرین کویتی ساخته شده بود. برق منطقه قطع و فانوسی در کنار مسجد روشن بود و سه مرد و سه کودک با تعدادی خانم، که در پشت پرده هستند، نماز مغرب را به امامت فردی که بعداً می‌گویند سابقه تحصیل حوزوی ندارد، اقامه کردند. مسجد ساختمان تازه و مناسبی داشت و برای جایگزینی مهر با حصیر مفروش شده بود. پس از نماز، دوباره به جاده می‌زنیم و پس از دقایقی استراحت در جینجا، حدود ساعت 11:30 شب به کامپالا رسیدیم.
تاریخ: 
پرینت
