یوسف تازگون، مجری این وبینار علمی در ابتدا اظهار داشت: مسأله روز مسلمانان در ایام اخیر ، اهانت هایی است که در کشورهایی مثل سوئد، دانمارک و فرانسه به ساحت قرآن انجام شده است. در جلسه امروز با حضور علمای اسلام و دانشمندان علوم دینی در مورد رفتارهای غربی ها علیه قرآن به بحث و گفتگو خواهیم پرداخت.
وی افزود: مسلمانان بر اساس تعالیم قرآن به همه ادیان و اعتقادات دینی احترام قائل هستند و اهانت به هیچیک از ادیان و کتاب های مقدس را جایز نمی دانند و از طرفی انتظار دارند که ادیان و مکاتب دیگر نیز به اعتقادات و مقدسات امت اسلامی احترام قائل شوند.
در ادامه آقای قدیر آکاراس، رئیس اتحادیه علمای اهل بیت ترکیه« اًهلادَر» در سخنانی اظهار داشت: متأسفانه در ایام اخیر در کشورهایی که مدعی آزادی و تمدن هستند، حرکات ناشایستی علیه قرآن و مقدسات اسلامی انجام گرفت که اهداف سیاسیِ پشت پرده این حرکت ها بر اساس طراحیِ صهیونیست ها و امپریالیست ها مشهود است. متأسفانه باید گفت نفوذ امپریالیست ها و صهیونیست ها در کشورهای جهان سوم هرچند شکل نظامیِ خود را از دست داده است اما از لحاظ اقتصادی همچنان با مشی جهانخوارانه به استثمار کشورهای جهان سوم ادامه می دهند. بعد از فروپاشی شوروی دامه نفوذ غربی ها به کشورهای منطقه نیز سرایت پیدا کرده و بیشتر شده است. البته مقاومت های ملت های اسلامی، بسیاری از نقشه های آنان را برهم زده است. لذا برای تضعیف روحیه مسلمانان حرکات ناشایستی مثل سوزاندن قرآن در کشورهای سوئد و دانمارک را شاهد هستیم.
وی خاطرنشان کرد: در کنار این ها صهیونیست ها و اسرائیل به دنبال گسترش دامنه نفوذ خود از ساحل نیل تا رود فرات هستند و سعی می کنند با نفوذ در هیأت حاکمه کشورهای غربی در جهت تضعیف روحیه مسلمانان گام بردارند. می توان گفت که در پشت پرده حرکاتی مثل آتش زدنِ قرآن ، صهیونیست ها قرار دارند. غربی ها که مدعیِ آزادی و حقوق بشر هستند به بهانَه آزادی بیان اجازه توهین به مقدسات اسلامی را می دهند، اما فراموش می کنند که احترام به مقدسات و اعتقادات انسان ها نیز جزء حقوقی است که باید رعایت شود. علاوه بر آن ایمان و اعتقادات آسمانی مورد احترام همه ملّت هاست که در منشور سازمان ملل متحد نیز احترام بدان ها مورد تأکید قرار گرفته است. اما علیرغم همه این ها باید پرسید که چرا غربی ها اجازه می دهند به یک کتاب آسمانی که مورد اعتقاد دو میلیارد مسلمان است، چنین اهانت های گستاخانه ای انجام شود؟
آقای آکاراس ادامه داد: البته گذشته غرب همواره چنین بوده است و پرونده غربی ها مملو از جنایت و قتل و غارت و استثمار است. چنانچه در بمباران هیروشیما و ناکازاکی در جریان جنگ جهانی دوم نمونه آن را دیده ایم. یا قتل عام هایی که آمریکا علیه سرخپوستان بومی آمریکا انجام داده است، همچنین کشتارهایی که اروپایی ها در دوره استیلا بر آفریقا انجام داده اند یا جنایاتی که در حال حاضر علیه مردم خاورمیانه انجام می دهند ، بخشی از این پرونده جنایت بار است. غربی ها چنین گذشته ای دارند. اما همه این جنایات را به نام آزادی انجام می دهند در حالیکه نمی توان با بی اخلاقی دم از آزادی زد.
وی اذعان داشت: اروپا امروزه با فشارهای فرهنگی که بر کشورهای اسلامی وارد می کند ، می خواهد روابط مالک و برده را احیاء کند. غرب هرگز آزادی ملت های مسلمان را نمی خواهد و از استقلال کشورهای اسلامی هراس دارد، لذا همواره می خواهد با تحمیل حقارت بر آن ها سلطه خود را بر آن ها ادامه دهد. اگر در دوره ای که سلمان رشدی کتاب آیات شیطانی را علیه قرآن و پیامبر اسلام نوشت، برخی کشورهای اسلامی سکوت نمی کردند، کار به اینجاها نمی کشید.
رئیس اتحادیه علمای اهل بیت ترکیه یادآور شد:غربی ها در برنامه های اشغال نظامی عراق و افغانستان نتوانستند موفق شوند، لذا می خواهند از نظر فرهنگی مسلمان ها را تحت فشار قرار دهند و اعتقادات آن ها را مورد تمسخر قرار می دهند. متأسفانه کشور سوئد در حال حاضر مأمن و پناهگاه تروریست های رانده شده از ترکیه، عراق و ایران شده است. و تصادفی نیست که مخالفین کشورهای اسلامی در کشوری مثل دانمارک پناهنده شده اند. امروزه شاهد هستیم که تمدن غربی با مدنیّت اسلامی در عرصه های فرهنگی، هنری، علمی و … در حال ستیز است و حمایت های آن ها از اهانت کنندگان به قرآن نیز از این منظر قابل ارزیابی است. بنا بر این باید جسورانه در برابر اهانت هایی که علیه قرآن انجام می شود، عمل کنیم و از زبانی که آن ها می فهمند باید با آن ها سخن گفت.
در ادامه وبینار پروفسور دکتر محمود چنار، عضو هیأت علمی دانشگاه غازی آنتِب به سخنرانی پرداخت و اظهار داشت: قرآن کریم پیام الهی است که بر حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) نازل شده است و کتاب مقدس مسلمانان است و کلام الله نامیده می شود. قرآن کریم تأیید کننده همه پیام هایی است که بر پیامبران قبلی نازل شده است. قرآن کریم برای ایجاد صلح و آرامش و عدالت در بین انسان ها نازل شده است. قرآن راههای هدایت در دنیا و سعادت در آخرت را به انسان ها نشان می دهد. بدیهی است که مسلمانان در برابر کسانی که حرمت قرآن را رعایت نمی کنند، ساکت ننشسته و عکس العمل نشان خواهند داد.
وی ابراز داشت: برخی از این اهانت کنندگان افرادی هستند که مشکل روحی و روانی دارند. اما اینکه در ایام اخیر در کشورهایی مثل سوئد ، دانمارک و فرانسه پدیده ای به نام قرآن سوزی شکل گرفت، بیش از آنکه امری شخصی و فردی باشد، متأسفانه دست های پشت پرده سیاسی در این امر دخیل است و هدف آن ها تحریک مسلمانان برای انجام برخی اعمال و اقدام متقابل علیه تورات و انجیل است که دستاویز غربی ها باشد. لذا مسلمانان باید هشیار باشند و ضمن محکوم کردن این اعمال با شدت تمام ، جانب احتیاط را رعایت کنند و بهانه به دست دشمن ندهند. اینگونه تلاش های مذبوحانه و اهانت هایی که علیه قرآن در برخی کشورهای غربی انجام می شود ، قبل از هر چیز نشانگر این است که حتی کشورهای مدعیِ آزادی و دموکراسی و حقوق بشر اصول اولیه خود را نیز نادیده می گیرند.
دکتر محمود چنار در ادامه گفت: اگر آن ها از آزادی فکر و آزادی اندیشه سخن می گویند، اگر از حقوق بشر و احترام به عقائد دیگران سخن می گویند، باید بدانند که قرآن برای حدود یک چهارم جمعیت جهان یعنی دو میلیارد نفر مسلمان ، کتابی مقدس است. پس چگونه می توانند اجازه دهند که به عقائد و مقدسات دو میلیارد انسان اینچنین اهانت شود. معلوم است که به اصول اولیه و مبانیِ آن چیزهایی که ادعا می کنند نیز پایبند نیستند. بنا بر این فقط آن فردی که به قرآن اهانت کرده و اقدام به سوزاندن قرآن کرده است ، به تنهایی مقصر نیست . همه کسانی که زمینه را برای چنین اعمال و حرکاتی فراهم می کنند نیز مقصر هستند. اگر واقعاً دارای وجدان هستند ، باید از این وضعیّت اعلام تنفر بکنند.
وی اذعان نمود: البته متأسفانه مسلمان ها نیز به پیام راستین قرآن که توسط حضرت محمد ( صلی الله علیه و آله ) به ما رسیده است، عمل نمی کنند. در بین ما مسلمان ها نیز یک سری اشتباهات و ندانم کاری ها هست. گرچه حدود دو میلیارد مسلمان هستیم اما آنگونه که شاید و باید نتوانسته ایم وظیفه خود را نسبت به قرآن عمل کنیم و در این جهت مقصر هستیم. اما تقصیر یک مسلمان و یک جامعه اسلامی و برخی رفتارهای غلط مسلمانان را نمی توان بهانه اهانت به اصل دین و مقدسات اسلامی به ویژه کتاب قرآن قرار داد. یعنی اقدامات اهانت آمیز علیه قرآن را به بهانه رفتارهای ناشایست برخی مسلمانان نمی توان پذیرفت. و باید وجدان های بیدار مردم جهان چنین رفتارهایی را محکوم کنند.
عضو هیأت علمی دانشگاه غازی آنتِب یادآور شد: همچنین باید تأکید کنم که وظیفه مسلمانان در درجه اول پیروی از خط راستین اسلام و قرآن و حضرت محمد ( صلی الله علیه و آله ) است. متأسفانه برخی از مسلمانان در این زمینه تقصیر دارند. لذا باید بین اسلام و اندیشه قرآن و رسالت حضرت محمد ( صلی الله علیه و آله ) با رفتارهای امروزی مسلمانان فرق قائل شد و اشتباهات و خطاهای برخی مسلمانان را نباید به حساب قرآن گذاشت و به مقدسات اسلامی اهانت روا داشت. قبول داریم که برخی مسلمانان برخلاف توصیه اسلام اهل خشونت هستند و رفتارهای ناشایست انجام می دهند ، اما رفتارهای این عده قلیل را نمی توان به حساب اسلام و حضرت محمد ( صلی الله علیه و آله ) گذاشت.
وی تصریح کرد: البته قرآن کریم کتابی نیست که کسی یارایِ ضرر زدن به آن را داشته باشد. امکان تحریف قرآن وجود ندارد. چون خداوند خودش آن را محافظت می کند. حتی قرآن به حمایت و حفاظت ما نیازی ندارد. بلکه ما به قرآن محتاج هستیم. این کتاب همه را به صلح و امنیت و آرامش و عدالت دعوت می کند. علاج تمام مشکلات بشر در پناه بردن به قرآن است. البته حتی کسانی که به قرآن اهانت می کنند، حقانیت آن را می دانند اما به دلیل دشمنی با مسلمانان و برای تاراج منابع و منافع مسلمانان در جهان و برای جلوگیری از حاکمیت مسلمانان در جهان دست به این اعمال می زنند. البته از نقش سیاست ها و سیاستمداران غربی که زمینه را برای چنین رفتارهایی فراهم می کنند نیز نباید غافل بود.
سخنران بعدی این وبینار آقای رامین ایگیدوا، رئیس اداره مسلمانان گرجستان، در سخنان خود اظهار داشت: بی احترامی به قرآن چند نوع می تواند باشد. گاهی بی احترامی به کاغذ و نوشته های قرآن است، مثلاً سوزاندن قرآن و به آتش کشیدن جلد و اوراق قرآن از این نوع است. گاهی نیز به صورت اهانت به محتوا و مضامین قرآن است. چنانچه گاهی خود مسلمانان عمل به محتوا و مضامین قرآن را فراموش می کنند. قرآن در این زمینه از زبان پیامبر می فرماید : ( یا ربّ ان قومی اتخذوا هذا القرآن مهجورا. فرقان – ً۳۰ ). نوع دیگر بی احترامی به قرآن از نظر سوء فهم و سوء برداشت و سوء تفسیر از قرآن است. چنانچه در سال ۱۹۸۸ سلمان رشدی کتاب آیات شیطانی را نوشت و تعابیر اهانت آمیزی را به قرآن و پیامبر اسلام نسبت داد. یا اهانتی که توسط برخی مسلمانان نسبت به قرآن می شود و برخی از مسلمان ها ادعا می کنند که آیه حجاب در قرآن وجود ندارد. نوع چهارم بی احترامی به قرآن ، بی حرمتی به جان و روح قرآن یعنی آورنده آن حضرت محمد ( صلی الله علیه و آله ) و همچنین اهل بیت او که قرآن ناطق بودند، می باشد که در طول تاریخ جریان داشته است تا جاییکه اهل بیت و خاندان او را به قتل رساندند.
وی ریشه اهانتی که اخیراً در سوئد و دانمارک علیه قرآن و یا کاریکاتورهایی که علیه پیامبر اسلام ترسیم شده است را به قرون وسطی مرتبط دانست و گفت: چنانچه در ۱۵۰۰ میلادی نیز قرآن سوزی رخ داده است. از سال ۲۰۰۴ به این طرف نیز تقریباً هر سال چنین اهانت هایی علیه قرآن روا داشته می شود. و این در حالی است که در حال حاضر حتی اهانت به شخصیت های سیاسی در اروپا جرم تلقی می شود. اما متأسفانه اهانت به کتاب های مقدس جرم محسوب نمی شود. متأسفانه این قبیل اعمال را به نام آزادی بیان مجاز می شمارند و قانون و پلیس نیز از چنین حرکت هایی حمایت می کند. و حتی تلویزیون ها نیز آن را پخش می کنند.
آقای رامین ایگیدوا ادامه داد: اما هدف غربی ها از انجام چنین کارهایی چیست ؟ در پاسخ باید گفت : اولاً ، آن ها از جهانی شدن دین اسلام می ترسند، لذا می خواهند حرمت قرآن را به عنوان کتاب دینی مسلمانان از بین ببرند. ثانیاً ، با توجه به اینکه وسایل ارتباط جمعی جهان کاملاً در اختیار غربی هاست لذا با استفاده از این رسانه ها می خواهند در دل افرادی که از اسلام خبری ندارند نسبت به اسلام ترس و واهمه ایجاد کنند و همزمان دیدگاههای آتئیستی و دِئیستی را نیز از این رسانه ها منتشر وتبلیغ می کنند. ثالثاً ، آن ها می خواهند با تحریک مسلمان ها آن ها را وادار به حرکت های خشونت آمیز بکنند تا مسلمانان را مردمی وحشی و فاقد تمدن نشان دهند که در نتیجه به مسأله « اسلام فوبیا » دامن زده شود. رابعاً ، در حال حاضر شاهد افزایش روز افزون آمار مسلمانان در جهان هستیم و بر اساس پیش بینی مرکز تحقیقاتی واشنگتن گفته می شود که تا سال ۲۰۵۰ آمار مسلمانان سه برابر خواهد شد. و این مسأله نیز از جمله مواردی است که آن ها را نگران می کند.
وی خاطرنشان کرد: اما چگونه می توان با اهانت ها و حرکت هایی که علیه قرآن انجام می شود ، مقابله کرد ؟ به نظر من ، فقط نباید به محکوم کردن این اعمال بسنده کرد . اگر چنین حقارت هایی علیه دنیای مسیحیت انجام می گرفت ، قطعاً اتحادیه مسیحیان جهان عکس العمل لازم را انجام می داد و اعتراض های عملی خود را نشان می داد. لذا باید نشست هایی در سطح رئیس جمهورها و نخست وزیران کشورهای اسلامی تشکیل شود تا اعتراض مسلمانان را به صورت رسمی به جهانیان نشان دهند. در مرحله دوم باید علیه افراد و اشخاصی که اقدام به قرآن سوزی و یا اهانت کرده اند، تحریم هایی توسط کشورهای اسلامی وضع شود ، مثلاً ورود آن ها به کشورهای اسلامی ممنوع شود. علاوه بر آن کشور های اسلامی باید اقدام عملی کنند و سازمان هایی مثل سازمان کنفرانس اسلامی و اتحادیه عَرَب و تشکیلات مشابه باید موضعگیری های لازم را علیه کشورهایی که این اهانت ها در آنجا رخ داده است ، اتخاذ کنند. همچنین باید اعمالی مثل آتش زدن قرآن به نام ترور معنوی قلمداد شود و نوعی قتل عام محسوب شود. علاوه بر آن باید در تمام کشورها در خصوص اهانت به قرآن قوانین جزایی تصویب شود و قوانین موجود نیز تشدید و تقویت شود. چنانچه در کشورهایی مثل عربستان و افغانستان مجازات های سنگینی برای این کار وجود دارد.
رئیس اداره مسلمانان گرجستان تاکید کرد: در نهایت به یک نکته دیگر هم باید اشاره کرد و آن اینکه ، آتئیست ها به مسلمانان این ایراد را می گیرند که مسلمان ها می گویند جانم فدای قرآن و حتی به قرآن قسم می خورند، اما به چیزی قسم می خورند که از درون و محتوای آن خبری ندارند. یعنی آن را نمی خوانند. این نیز یک ایراد اساسی است. ما نباید قرآن را فقط در مراسم دفن اموات بلکه باید در تمام عرصه های زندگی به کار ببریم و آن را بخوانیم و بدان عمل کنیم. البته یقین داریم که چنین اعمال و حرکاتی نتیجه عکس برای غربی ها خواهد داشت و آن ها نخواهند توانست نور قرآن را خاموش کنند، بلکه باعث خواهد شد که مسلمانان بیش از پیش به قرآن اهمیت بدهند.
در ادامه این وبینار بین المللی، دکتر زهرا بتول گونِی، عضو هیأت علمی دانشکده الهیات دانشگاه ساکاریا طی سخنانی ابراز داشت: مقدمتا باید عرض کنم از اینکه فرصتی فراهم شده است تا همه مذاهب اسلامی یکدل و یکصدا بتوانیم علیه حرکتهای اهانت آمیزی که در باره قرآن صورت می گیرد موضع بگیریم، خیلی خوشحالم. البته باید بگویم چنین حرکت هایی که از اسلام هراسی ناشی می شود، امر تازه ای نیست و همواره غربی ها چنین اعمالی را مرتکب شده اند و هر روز هم زیاد می شود. در طول تاریخ غربی ها در سطح دولت ها چنین جرم هایی را مرتکب شده اند و هیچوقت هم اظهار پشیمانی نکرده اند. حتی غربی ها این منازعات را در سطح آکامیک و مراکز دانشگاهی و روشنفکری نیز شکل داده اند و تحت عنوان تحقیقات مستشرقین دیدگاههای اهانت آمیز علیه قرآن و حضرت محمد ( صلی الله علیه و آله ) را مطرح کرده اند.
خانم گونِی اظهار داشت: مشکل اصلیِ غربی ها با مسلمانان در نوع عبادت و نوع لباس و مراکز عبادتیِ و مساجد مسلمانان نیست. مشکل اصلیِ غربی ها با اسلام، در جنبه های سیاسی و اقتصادی اسلام است. آنچه غربی ها را نگران می کند اندیشه سیاسیِ اسلام است. آن ها اندیشه سیاسی اسلام را نوعی تهدید برای بقای خود می دانند. غربی ها از حاکم شدن قوانین الهی بر زندگی اجتماعی و سیاسیِ انسان ها واهمه دارند. در نتیجه چنین حرکت های نفرت آلودی را انجام می دهند.
وی یادآور شد: غصب سرزمین فلسطین توسط آن ها یکی از دلایل بارز این ترس و واهمه ای است که از گسترش اسلام دارند و لذا در برابر تمام جنایات اسرائیل سکوت می کنند. سابقه تاریخیِ قوم یهود نیزنشانگر این است که آن ها حتی تعالیم حضرت موسی را نادیده گرفته و در طول تاریخ برخلاف آموزه های حضرت موسی عمل کرده اند. حتی آن ها بعد از حضرت سلیمان که پیامبری دارای احتشام و مقام سلطنت بود ، ظهور پیامبری فقیر مثل حضرت عیسی را برنتافته و در صدد کشتن او برآمدند. همچنین با ظهور پیامبر اسلام از قوم عَرَب که خارج از قوم یهود بود ، مخالف بودند و همواره حرکت های نفرت آلود علیه پیامبر اسلام مرتکب شده اند. چون اسلام طرفدار آزادی بردگان و حذف اشرافیت و برپایی برابری و عدالت اقتصادی بود. و این با اهداف استعماری اروپایی ها ناسازگار است.
عضو هیأت علمی دانشکده الهیات دانشگاه ساکاریا در پایان تصریح کرد: در زمان های اخیر نیز با حمایت از حرکت های قرآن سوزی ، غربی ها ماهیت خود را نشان می دهند. حتی به این نکته نیز باید توجه کرد که قرآن همواره مسلمانان را از خطر یهودیان بیم داده است و این مسأله ای است که آن ها را دچار اضطراب می کند. لذا تا می توانند سعی می کنند بین قرآن و مسلمانان فاصله بیندازند تا مسلمانان از فهم محتوای قرآن دور باشند.
در بخش پایانی این وبینار، حجت الاسلام والمسلمین دکتر محمدعلی رضایی اصفهانی، رئیس مجتمع قرآن و حدیث و عضو هیأت علمی جامعه المصطفی در سخنانی خاطرنشان کرد: اگر بخواهیم ابعاد قضیه اهانت به قرآن را که اخیراً در برخی کشورهای غربی اتفاق افتاده است، بررسی بکنیم باید بدانیم که این قضیه از شش بُعد تاریخی، سیاسی ، اجتماعی، علمی، دینی و اهداف دنیوی قابل بررسی است . بُعد تاریخی این قضیه در این است که مخالفت با قرآن امر تازه ای نیست و در طول تاریخ نیز سابقه داشته است. اولین گروهی که در صدر اسلام در برابر قرآن ایستادند، مشرکان مکه بودند. آن ها گاهی به یکدیگر توصیه می کردند که در گوش خود پنبه فرو کنید. حتی اشخاصی مثل مسیلمه کذّاب تلاش کردند چیزی مشابه قرآن درست کنند. همچنین این قضیه بُعد سیاسی نیز دارد. بخشی از این کار به سیاست بین الملل اسرائیل و صهیونیست ها برمی گردد.
وی یادآور شد:این شخصی که در سوئد این اهانت را به قرآن انجام داد از وابستگان جریان اسرائیل و موساد است و احتمال دارد که اسرائیل بدین طریق در صدد این باشد که به نوعی مسلمانان را در برابر مسیحیان قرار دهد و در نتیجه جنگ های صلیبیِ جدیدی راه بیندازد و خودشان در این وسط بهره برداری کنند و توطئه های خود را پیش ببرند. این یک دام سیاسیِ صهیونیستی است که باید هشیار بود. بُعد سوم قضیه جنبه اجتماعی مسأله است. حدود ده سال پیش گروهی از سوئد به قم آمدند . در ملاقاتی که با این گروه داشتیم می گفتند که با توجه به رشد منفی جمعیت در سوئد و با توجه به افزایش روزافزون مسلمانان در سوئد پیش بینی می شود تا سال ۲۰۵۰ اکثریت جمعیت با مسلمان ها باشد. سال گذشته نیز در سمیناری که در روسیه شرکت کرده بودم آقای رابیل عین الدین رهبر مسلمانان مسکو نیز گفت که پیش بینی می شود در سال ۲۰۵۰ اکثریت مردم روسیه مسلمانان باشند.
عضو هیئت علمی المصطفی رشد روز افزون مسلمانان در اروپا را تحت تأثیر دو مسئله تعالیم قرآن کریم و حقوق زنان دانست و گفت: لذا می توان فهمید که چرا غربی ها در این دو زمینه ( قرآن و بحث حقوق زنان ) سعی می کنند به اسلام حمله کنند و مسلمان ها را در این دو زمینه به چالش بکشانند. آقای دکتر موریس بوخای کتابی تحت عنوان « مقایسه تورات و انجیل و قرآن و علم » نوشته است. وی در اواخر عمرش مسلمان شد و در سال ۱۹۹۹ از دنیا رفته است. گفته می شود که در جلسات سخنرانی او حدود هزار نفر شرکت می کردند و گاه در این جلسات سی نفر مسلمان می شدند. این رشد رو به افزون مسلمانان در اروپا برای غربی ها وحشت آفرین است و سیاستمداران و سرمایه داران غربی نسبت بدان واکنش نشان می دهند.
وی ادامه داد: بُعد دیگر قضیه، بعد علمی و منطقی آن است. می دانیم که قرآن کتاب علم و عقل است و انسان ها را به تفکر و تعقل و انتخاب بهترین فکر دعوت می کند. بنا بر این معلوم می شود که مخالفت با این کتاب از طریق آتش زدن و سوزاندنِ آن منطقی نخواهد بود و می توان نتیجه گرفت که اهداف و اغراض دیگری پشت این قضیه وجود دارد.
حجت الاسلام والمسلمین رضایی اصفهان گفت: بُعد دیگر ، بُعد دینیِ این مسأله است. در پشت این قضیه ، کفار سلطه جو و استعمارگر قرار دارند. قرآن می فرماید ( ولن ترضی عنک الیهود و لا النصاری حتّی تتبع ملّتهم – بقره ، ۱۲۰ ) یعنی مادامی که ما دست از اسلام برنداریم و پیرو آیین و دین آن ها نشویم دست از این کارها برنخواهند داشت. در حقیقت این چالش بین حق و باطل است . چالش بین اسلام و کفر است. بُعد ششم مسأله بِعد دنیوی و هواهای نفسانی است که غربی ها گرفتار آن هستند. این ها می خواهند در راه رسیدن به هواهای نفسانی و ارتکاب معاصی هیچ مانعی مثل دین اسلام سدّ راه آن ها نباشد.
وی یادآور شد: اما راهکارهای مقابله با حرکات اهانت آمیزی که علیه قرآن انجام می گیرد، چیست ؟ به نظر من گرچه قرآن خود فرموده است : ( انا نحن نزلنا الذکر و انا له لحافظون ) خداوند خود قرآن را حفظ خواهد کرد، اما این مسأله وظیفه مسلمانان را در حمایت از قرآن از بین نمی برد. قرآن از سه نوع جهاد سخن گفته است : اولی قتال یا جنگ در میدان مبارزه است که جهاد اصغر نامیده می شود. دومی مبارزه با نفس است که جهاد اکبر نامیده می شود. علاوه بر آن نوع سومی از جهاد نیز وجود دارد که قرآن آن را جهاد کبیر می نامد و منظور از آن جهاد به وسیله قرآن است. چنانچه در آیه ۵۲ سوره فرقان قرآن آمده است : ( فلا تطع الکافرین و جاهدهم به جهاداً کبیراً ) یعنی قرآن خودش وسیله جهاد کبیر است. این جهاد کبیر به چند شکل می تواند واقع شود. که یکی از آن ها نشر قرآن است. چه در فضای حقیقی و چه در فضای مجازی . ما باید به نشر قرآن اهتمام بورزیم. شکل دوم جهاد کبیر از طریق یافتن پاسخ های منطقی در برابر شبهاتی که دشمنان قرآن مطرح می کنند که در حقیقت نوعی جهاد فرهنگی است. مثلاً دشمنان مطرح می کنند که قرآن حاوی آیاتی است که به خشونت دعوت می کند. در جواب باید گفت که قرآن می فرماید : ( و الصلح خیر ). سومین مصداق جهاد کبیر یا جهاد فرهنگی تبیین معارف الهی است. تبیین مباحث اعتقادی و اخلاقی و عبادی قرآن کریم است. هر قدر احکام عَمَلی و هدایت های عِلمی قرآن را بیشتر تبیین کنیم، همه این ها، راهکارهای مقابله با تهاجم فرهنگی دشمن محسوب می شوند. مصداق چهارم تبیین اعجاز قرآن است. تبیین اعجاز قرآن چه از نظر محتوایی، چه از نظر لفظی و چه از نظر علمی بهترین راه مقابله با مخالفان قرآن است.
رئیس مجتمع قرآن و حدیث المصطفی تصریح کرد: محور بعدی مقابله با اهانت کنندگان به قرآن، جهاد عَمَلی است . مثل تظاهرات و اعتراض ها خیابانی مسلمانان در کشورهای مختلف جهان که نوعی راهکار اجتماعی نیز محسوب می شود. گاهی نیز راهکار سیاسی است. مثلاً سران کشورهای اسلامی می توانند با هم همکاری کنند و سفارتخانه های کشورهای توهین کننده را تعطیل کنند. که نوعی دفاع سیاسی است. گاهی نیز می توان دفاع اقتصادی کرد. مثل تحریم کالاهای کشورهایی که مجوز به اهانت قرآن داده اند. گاهی هم می توان به اقدام عملی مثل اجرای حکم محارب علیه اشخاص توهین کننده دست زد.
Δ