در این جلسه علمی که در حضور جمعی از اساتید و فضلا و طلاب انجام پذیرفت، حجت الاسلام والمسلمین دکتر علی اکبر عالمیان عضو هیئت علمی مجتمع آموزش عالی تاریخ، سیره و تمدن اسلامی به ارائه بحث پرداخت.
وی با اشاره به حدیثی از امام باقر(علیه السلام) در مورد وضعیت شیعیان در عصر امويان، مواجهه سیاسی دولت بنی امیه با ائمه(علیهم السلام) و شیعیان را در واقع همان تقابل سیاسی دانست و با تقسیم بندی این تقابل به دو دوره سفیانیان و مروانیان گفت:«در عصر حکومت سفیانیان، شروع کننده این دشمنی، معاویه بود که غیر از سیاست حذف و در نهایت شهادت دو امام شیعه در این دوره، سیاست «فشار و سختگیری بر شیعیان» را پیشه راه خود کرده بود.»
استاد تاریخ جامعه المصطفی العالمیه در ادامه کرسی خود به گونه شناسی تقابل سیاسی بنی امیه با ائمه(ع) و شیعیان پرداخت و با اشاره به این نکته که امویان برای مقابله سیاسی با ائمه(علیهم السلام) و شیعیان به سه شیوه: تبعید، ترور و قتل دست می زدند، تاکید کرد. وی در جمع بندی مباحث خود گفت: «این سیاست سه گانه امویان حداقل در کوتاه مدت برای آنان مفید بود چرا که با این سیاست ها توانستند یکی از بزرگترین جریانهای مخالف خود را سرکوب کنند اما در دراز مدت به نفع آنان نشد، زیرا ائمه(علیهم السلام) و شیعیان و در یک کلام مکتب اهل بیت(علیهم السلام) توانستند به فعالیت خود ادامه دهند.»
در ادامه این جلسه علمی، حجج الاسلام و المسلمین دکتر رمضان محمدی؛ دانشیار و مدیر گروه تاریخ پژوهشگاه حوزه و دانشگاه و دکتر حسین عبدالمحمدی؛ دانشیار و رییس مدرسه عالی تاریخ و تمدن مجتمع عالی تاریخ، سیره و تمدن اسلامی به نقد مباحث ارائه شده پرداختند که اهم این نقدها عبارت بود از: گسترده بودن عنوان و مباحث، عدم ذکر اهداف در مطلع بحث، عدم بیان شفاف مسئله، عدم تعریف دقیق برخی مفاهیم نظیر: تقابل سیاسی، کامل نبودن پیشینه موضوع، لزوم شناخت و تبیین سیاست ورزی بنی امیه درسطح روابط بین المللی و داخلی و زوم توجه به استظهارات درنظریه پردازی و…
Δ