کرسی ترویجی واکاوی ازدواج پسران جعفربن ابی طالب با دختران حضرت علی(ع)

به همت معاونت پژوهش مجتمع آموزش عالی تاریخ، سیره و تمدن اسلامی و با همکاری دبیر خانه همایش بین المللی حضرت جعفر بن ابیطالب علیه السلام کرسی علمی ترویجی با عنوان: «واکاوی ازدواج پسران جعفربن ابی طالب با دختران حضرت علی بن ابی طالب علیهم السّلام» برگزار شد.

در این جلسه علمی که در حضور جمعی از اساتید و فضلا و طلاب انجام پذیرفت، سرکار خانم دکتر ابوالحسن عراقی به ارائه بحث پرداخت.

وی با اشاره به ازدواج پسران جعفر بن ابیطالب با دختران حضرت علی بن ابیطالب (علیه السلام) گفت: ارتباط سببی که بین خانواده جعفر بن ابی طالب و علی بن ابی طالب(علیه السلام) ایجاد شد تبعات و آثاری در خانواده و جامعه داشت از جمله: استحکام روابط خانوادگی و اجتماعی آنان، الگوی ارزشی و همدلی ومهربانی بین تبارشان، تولید نسل صالح و مدافع و همراه ولایت، وحدت و یکپارچگی بین جعفریان و علویان، انتقال علوم و معارف از اهل بیت به بنی جعفر و …

ارائه دهنده کرسی ترویجی افزود: یکی از وجوه اهمیت‌ ازدواج دختران حضرت زهرا علیها السّلام با آل جعفر، محقق شدن شرایط مساعد برای همراهی دختران حضرت زهرا علیها السّلام با امام حسین علیه السّلام در زمان قبل و بعد از قیام کربلا است. حضور همسر و فرزندان عبدالله در کربلا و حمایت و همدلی با حضرت زینب(سلام الله علیها) پس از بازگشت از کربلا به مدینه از دیگر تأثیرات مثبت این ازدواج به شمار می‌رود.

در ادامه این جلسه علمی جناب آقای دکتر محمد مهدی فقیه بحرالعلوم اظهار داشت: علیرغم امتیازات و نقاط مثبت این نوشتار سه اشکال ساختاری عمده در آن وجود دارد: ۱ـ عدم شناخت کافی نویسنده از شخصیت و زندگی عبدالله بن جعفر باعث شده است که نتواند تحلیل درستی از موضوع اصلی ارائه دهد. ۲ـ عدم شناخت کتب انساب و در نتیجه عدم بهره¬مندی از آن؛ ۳ـ آشنا نبودن با وجوه مختلف مهاجرت علویان و عدم توجه به مهاجرتهای ایشان.

سپس آقای دکتر محمد الله اکبری از ناقدین در جلسه بیان داشت: مهمترین اشکال نظریه این است که فرضیه مشخصی در آن وجود ندارد. اشکال دیگر اینکه روش خود را توصیفی- تحلیلی ذکر کرده اند در حالی که توصیفی و تحلیلی روش نیست بلکه بخشی از روش است. اگر قبول داشته باشیم که تاریخ علم است هر علمی قواعد خاص خود را دارد از جمله نقل معتبر، استناد به منابع معتبر و مواردی از این قبیل. و اشکال دیگر اینکه ادعاهای متعددی در مقاله ذکر شده که برای هیچ کدام مستندی ذکر نشده است. به عنوان مثال: آخرین وصیت امام علی علیه السلام به فرزندش عباس برای یاری امام حسین علیه السلام، فاقد سند تاریخی است.