نشست با تلاوت قرآن کریم آغاز شد و سپس برنامه های فرهنگی اجرا گردید و در ادامه آقای امینی با تمسک به حدیثی از امام زین العابدین (علیه السلام) گفت: قال علی بن الحسین علیه السلام: ثَلاثٌ مُنْجِیاتٌ لِلمومِن : كَفُّ لِسانِهِ عَنِ النّاسِ وَاغتِیابِهِمْ، وَإ شْغالُهُ نَفْسَهُ بِما یَنْفَعُهُ لاِّخِرَتِهِ وَدُنْیاهُ، وَطُولُ الْبُكأ عَلی خَطیئَتِهِ؛ امام زين العابدين عليه السلام: سه چيز نجات دهنده مؤمن است: نگه داشتن زبانش از مردم و از غيبت كردن آنها، مشغول شدن به آنچه براى آخرت و دنيايش سودمند است و بسيار گريستن بر گناهانش».
وی افزود: علی بن حسین علیه السلام در این روایت به سه مورد اشاره می‌کنند که می‌تواند برای مؤمن نجات‌دهنده باشد. اولین مورد، کنترل زبان و خودداری از غیبت و دسیسه‌چینی درباره دیگران است. غیبت و سخن‌چینی می‌تواند روابط انسانی را به خطر بیندازد و جامعه را دچار تفرقه کند. بنابراین، پرهیز از این رفتار نه تنها بر روح فرد تأثیر مثبت می‌گذارد بلکه باعث تقویت روابط اجتماعی نیز می‌شود.
آقای امینی گفت: دومین نکته‌ای که ایشان اشاره کرده‌اند، اهمیت مشغول کردن خود به کارهایی است که به سود دنیا و آخرت هستند. این به معنای آن است که مؤمن باید وقت خود را به خوبی مدیریت کند و به فعالیت‌هایی بپردازد که هم در زندگی دنیوی و هم در سرنوشت جاودانی‌اش مؤثر است. این کار می‌تواند شامل عبادت، خدمت به دیگران، یا تحصیل علم باشد.
سخنران نشست در پایان اظهار داشت: سومین نکته، طولانی بودن گریه و اندوه بر خطاها و گناهان خود است. حساس بودن نسبت به خطاها و ابراز پشیمانی به افراد کمک می‌کند تا از اشتباهات خود درس بگیرند و مسیر صحیح‌تری را در زندگی انتخاب کنند. این نوع اندوه، نه تنها نشان‌دهندهٔ توبه و پشیمانی است بلکه می‌تواند فرد را به سمت بهبود شخصیت و رفتارهای درست سوق دهد.
Δ