در جلسات تفسیر ماه مبارک رمضان، حجت‌الاسلام والمسلمین حبیبی‌پناه، معاون آموزش مجتمع آموزش عالی بنت الهدی، با تبریک میلاد امام حسن مجتبی(علیه السلام)، به بررسی ویژگی‌های آیه ۱۸۶ سوره بقره پرداخت و آن را «منحصربه‌فرد» عنوان کرد.
وی با اشاره به شأن نزول این آیه که در پاسخ به پرسش یکی از اصحاب درباره نزدیکی خداوند به بندگان نازل شد، گفت: «در این آیه، هفت بار از ضمیر متکلم وحده (من) استفاده شده تا تأکید کند خداوند به بنده نزدیک است، دعایش را می‌شنود و اجابت می‌کند؛ درحالی که در سایر آیات معمولاً از ضمیر جمع برای نمایش اقتدار الهی بهره گرفته شده است.»
سخنران کرسی با اشاره به این که خداوند در این آیه وعده اجابت هر دعایی را می‌دهد، اما در عمل گاه شاهد عدم استجابت هستیم، توضیح داد: «دعا شرایطی دارد که رعایت آن ضروری است. گاهی مصلحت بنده در اجابت نشدن دعاست؛ مانند درخواست شفای بیماری که به جای بهبودی، مرگ او رخ می‌دهد. همچنین برخی دعاها زمان‌برند، اما دیر یا زود اجابت می‌شوند.»
وی در ادامه با بیان خاطراتی و قرائت روایاتی از امام حسن مجتبی(علیه السلام)، به تشریح عوامل مؤثر در استجابت دعا پرداخت.
حجت الاسلام و المسلمین حبیبی‌پناه در پایان با تأکید بر لزوم تمسک به قرآن و اهل بیت(علیهم السلام)، یادآور شد: «دعا تنها یک درخواست زبانی نیست، بلکه همراهی قلب، عمل به وظایف بندگی و پذیرش مصلحت الهی، شرط اساسی اجابت است.»
Δ