آقای دکتر شامیل اوچال در ابتدای سخنان خود با تقدیر از همه دست اندرکاران ترجمه کتاب اسفار اربعه که حدود ۶ سال وقت خود را وقف این اثر فاخر نموده اند، اظهار داشت: در فرایند تاریخ اسلام و علوم اسلامی از زمان ابن سینا و مشاء، ضعف عمق مسائل اسلامی نمود یافت.
وی ادامه داد: هرچند اساتید و اندیشمندان پیش از ملاصدرا نیز نقش مهمی در توسعه حکمی ایفا نمودند اما ملاصدرا حرکتی را آغاز نمود که بسیاری از چالش‌ها و ضعف‌های گذشته را مرتفع نمود.
سخنران همایش با اشاره به دوره حضور ملاصدرا در شهر قم و شهر کهک، ابراز داشت: شاید علت اصلی این مهاجرت خلاصی از چالش‌هایی است که میان نحله های مختلف علما و اندیشمندان در شیراز و دستیابی به یک زمینه رشد فکری و علمی در قم بوده است.
آقای دکتر اوچال با تاکید بر ضرورت همگرایی میان اندیشمندان علوم حکمی، اظهار داشت: اصل اندیشه اسلامی بر ازدیاد و تکثر نیست بلکه باید به دنبال همگرایی و نزدیک شدن افکار به یکدیگر بود. عقل، شهود و وحی منبع اصلی مباحث حکمی هستند و ملاصدرا در بررسی موضوع فهم عوام، علما، حکما و متصوفه از دین را با مثالی از گردو مقایسه می کند.
وی در پایان در توضیح این مثال اظهار داشت: فهم عوام از دین پوسته سبز بیرونی گردو، فهم کلامیون پوست سخت داخلی گردو، فهم فلاسفه مغز داخل گردو اما فهم عرفا روغنی است که در مغز گردو یافت می شود.
Δ