نشست علمی «حضرت فاطمه زهرا (س) در آیات قرآن کریم» در ولایت بلخ

در این نشست علمی آقایان غلامی و جویا کارشناسان و آقای محمد مبین احمدنژاد دبیرعلمی بودند.

نشست با تلاوت قرآن کریم آغاز شد و سپس آقای جویا در پاسخ به پرسشی درباره آیات دالّ بر شأن و جایگاه حضرت زهرا (س) در قرآن کریم، به نمونه‌هایی از آیات مرتبط اشاره کرد.

نخست، آیه تطهیر از سوره احزاب (آیه ۳۳) مورد بررسی قرار گرفت که در آن، خداوند با تعبیری تأکیدی، اراده قطعی خود را بر پاک‌سازی اهل‌بیت پیامبر (ص) از هرگونه رجس و ناپاکی اعلام می‌فرماید. بر اساس روایات متواتر، حضرت فاطمه زهرا (س) از مصادیق اصلی اهل‌بیت(ع) در این آیه به شمار می‌رود و این آیه بیانگر مقام عصمت و طهارت مطلق ایشان است.

در ادامه، آیه مباهله از سوره آل‌عمران (آیه ۶۱) تحلیل شد. در این آیه، پیامبر اکرم (ص) مأمور می‌شود برای مباهله با مسیحیان نجران، نزدیک‌ترین افراد خود را همراه آورد. طبق اجماع مفسران شیعه و اهل‌سنت، مراد از «وَنِسَاءَنَا» تنها حضرت فاطمه زهرا (س) است که این امر، نشان‌دهنده جایگاه ممتاز و نزدیکی بی‌نظیر ایشان به پیامبر اسلام (ص) و نقش محوری‌شان در دفاع از حقانیت اسلام است.

در ادامه آقای غلامی صحبت نمود و در ابتدا به بررسی سوره کوثر پرداخت و با توجه به شأن نزول این سوره گفت که «کوثر» به‌عنوان خیر کثیر، به وجود مبارک حضرت فاطمه زهرا (س) تفسیر شده است؛ چرا که تداوم نسل پیامبر اکرم (ص) و بقای رسالت ایشان از طریق حضرت زهرا (س) تحقق یافت و بدین‌گونه، پاسخ الهی به اتهام «ابتر» بودن پیامبر داده شد.

در ادامه توسط آقای غلامی، آیات ۵ تا ۱۱ سوره انسان بررسی شد که به ماجرای ایثار عظیم اهل‌بیت (ع) اشاره دارد. در این آیات، فداکاری حضرت فاطمه زهرا (س)، امیرالمؤمنین علی (ع) و فرزندانشان در بخشیدن غذای افطار خود به مسکین، یتیم و اسیر در سه شب پیاپی، نمونه‌ای والا از اخلاص، تقوا و ایثار معرفی شده و به‌صورت مستقیم مورد ستایش قرآن کریم قرار گرفته است.