برای اینکه آدمی “انسان کامل” شود راه های عملی زیادی توصیه می گردد ولی ما بر این باوریم که عمل بدون اندیشه معنی ندارد، بنابر این برای رسیدن به این هدف باید “فطرت” را دریابیم و همواره او را تقویت کنیم و از “مقدمه ای بر جهان بینی اسلامی” بهره برده تا “مسئله شناخت” را برای خویش حل کنیم، در این مسیر “اصول فلسفه و روش رئالیسم” می تواند پایه های فکری را تقویت کند و شبهات زیادی را جوابگو باشد و “پاسخ های استاد” آن را تکمیل نماید.
این مسیر چنان طوالنی و دقیق است که فقط با خواندن “شش مقاله” و “ده گفتار” و “بیست گفتار” مشکل حل نخواهد شد بلکه باید “علل گرایش به مادیگری” را شناخت و بتوان “نقدی بر مارکسیسم” زد و در نهایت قائل به “عدل الهی” شد تا بتوان به “ولاء و ولایت ها” رسید و مسئله “انسان و سرنوشت” را حل کرد.
آدمی باید ” گفتارهای معنوی” فراوانی را بشنود تا به “تکامل اجتماعی انسان” برسد و در این راستا شکی نیست که “امدادهای غیبی در زندگی بشر” نقش بسزائی در درک واقعیت ها خواهد داشت و از آنجا که الگو شناسی مهم است باید با “سیری در سیره نبوی” راه را آغاز و “سیری در نهج البالغه” داشت و با فهم “جاذبه و دافعه علی(ع)” به مطالعه “سیری در سیره ائمه (ع)” پرداخت که در نتیجه “امامت و رهبری” را به جان و دل پذیرفت به ویژه در “حماسه حسینی” و “قیام و انقلاب مهدی(عج)” تامل نمود و از “فلسفه تاریخ” و “نهضت های اسلامی در صد ساله اخیر” بهره برد تا نگاه دقیقی را “پیرامون انقلاب اسلامی” و “پیرامون جمهوری اسالمی” بدست آورد.
و اگر “خاتمیت دین” را باور کنیم و با دل و جان به”آشنایی با قرآن” نازل شده بر “پیامبر امی” بپردازیم، می توان درک درستی از “اسلام و مقتضیات زمان” بدست آورد و با “نظری به نظام اقتصادی اسلام”، “مسئله ربا” را حل کنیم و با مطالعه “خدمات متقابل اسلام و ایران”، فرهنگ ملی خود را تقویت نموده و با بررسی “مسئله حجاب” و “نظام حقوق زن در جامعه” می توان به “اخلاق جنسی” تعریف شده در اسلام دست یافت.
و در نهایت با ” آشنایی با علوم اسلامی” و باور “فلسفه اخلاق” و کار روی خویش با استفاده از “تعلیم و تربیت در اسلام” به “جهاد” در این زمینه پرداخت و با استفاده از “داستان راستان” و “عرفان حافظ”، “حق و باطل” را تشخیص داده و با قبول “ختم نبوت” در همین دنیا به “زندگی جاوید یا حیات اخروی” خواهیم رسید. انشالله
Δ