دکتر متولیان در این کارگاه با بیان این که عنوان نخبه از بدعت‌های نابجایی بود که طلبه را از حرکت به سمت رشد و تعالی باز داشته و اثر تربیتی خوبی دربر نداشت، لذا عنوان “استعداد” جایگزین آن گردید، اظهار داشت: برخی از افراد برای پرورش استعداد‌ها صرفا به استفاده از برترین روش‌های حوزه آموزش بسنده می کردند که پس از بررسی های بسیار مشخص شد که افراد برتر در جهان لزوما از همه جهات از سطح خوبی برخوردار نیستند و مسائل فرهنگی، تربیتی و اخلاقی نیز می بایست جزو شاخص‌ها قرار گیرد.
وی با بیان این که راه درست شناخت و راهبری استعدادهای برتر در سه مرحله تعریف می گردد، خاطرنشان ساخت: ابتدا باید سنجید که طلبه چقدر مسئله بنیان است. یعنی آیا می‌تواند معضل و مشکل منطقه خودش را به مسئله ای قابل تحلیل و بررسی تبدیل کند؟ برای این امر طرح شهید احمدی روشن در نظر گرفته شده که درحقیقت شناسایی و ثبت و هدایت مستعدین در این مرحله صورت میگیرد.
متولیان افزود: در مرحله دوم می بایست اهتمام دانش پژوه به گره‌گشایی و حل مسئله بررسی شود. تلاش طلبه مستعد در جهت گره‌گشایی و پیداکردن راه حل مسئله نیز بسیار مهم است و در مرحله سوم نیز ایده‌پردازی و یافتن ایده‌های تاثیرگزار اهمیت پیدا می‌کند. جهت تسهیل یافتن راهکار و ایده‌پردازی، کرسی‌های نظریه پردازی تشکیل می گردد.
در ادامه اساتید شرکت کننده در این کارگاه به عنوان مربیان استعدادهای برتر المصطفی، نظرات و پیشنهاداتی را مطرح کردند که مورد شرح و بحث و بررسی قرار گرفت.
Δ