نشست علمی «مدیریت زمان از منظر قرآن و سنت با تأکید بر دوران دانشجویی» در سالن دفاعیه نمایندگی جامعة المصطفى افغانستان برگزار شد.
آقای محمدعالم احمدزاده و آقای سید آقاحسن حسینی کارشناسان نشست و آقای زکریان فصیحی دبیر نشست بودند.
آقای حسینی نخست به بررسی ماهیت و چیستی زمان پرداخت و بیان داشت: راجع به زمان مباحث زیادی در فلسفه، علم و معارف دینی صورت گرفته است و افزود هنوز هم راجع به ماهیت زمان اختلاف نظر وجود دارد. که آیا زمان یک واقعیت بیرونی است یا امر مربوط به ذهن انسان است.
وی در ادامه به تقسیم‌بندی زمان پرداخت و اظهار داشت: زمان را نوعا به گذشته و حال و آینده تقسیم‌بندی می‌کنند. در این میان گذشته از کف ما رفته است، آینده هم هنوز نرسیده است و تنها زمان حال است که ما در اختیار داریم و این قطعه از زمان نیز سریع‌االزوال است. وی در ادامه افزود که آدم‌ها با اتکا به تجارب گذشته برای آینده نامطمئن برنامه‌ریزی می‌کنند و برنامه‌ریزی‌های ما باید به‌گونه‌ی باشد که از لحظه لحظه‌ی زمان خوب استفاده کنیم.
وی سپس به اهمیت زمان از منظر قرآن و روایات پرداخت و گفت: زمان در ادبیات دینی بسیار مهم انگاشته شده است به‌گونه‌ی که در قرآن بارها سوگند به زمان را داریم و در احادیث به خاصیت گذرا و سیال آن اشاره شده است.
در ادامه سخنران نشست به زمان‌مندی اعمال و برخی فعالیت‌ها اشاره نمود و اظهار داشت: برخی اعمال و فعالیت‌های اعم از دینی و غیردینی متناسب با قطعه‌های خاص از زمان است.
اقای احمدزاده کارشناس دیگر برنامه به مباحث کاربردی این بحث پرداخت و بیان داشت: مدیریت زمان به‌خصوص در دوره دانشجویی بسیار مهم است. با توجه به اینکه انسان امروزی به دلیل اینکه در جامعه نقش‌های متعدد ایفا می‌کند و رسانه‌های اجتماعی نیز برنامه‌های سرگرم‌کننده‌ی زیادی تدارک می‌کنند که باعث به‌هدر رفتن وقت انسان‌ها می‌شود.
سخنران نشست ادامه داد: شبکه‌های اجتماعی به‌رغم کارکردهای مفیدشان تبدیل به ابزارهای مخرب و کشنده وقت شده‌اند. این مسائل ایجاب می‌کند که روی مدیریت و کنترل زمان به‌خصوص در دوران تحصیل تمرکز شود. مدیریت زمان دستاوردهای مهمی برای دانشجویان دارد و باعث افزایش بهره‌وری، اثربخشی در زندگی، صرفه‌جویی و احساس کنترل بر خود (خودکنترلی) می‌شود.
وی در ادامه افزود: دانشجو علاوه بر مدیریت درست زمان، باید هدف‌گذاری، اولویت‌بندی، تقسیم‌اوقات داشته باشند.
Δ