در ابتدا استاد جاوید اکبری، دبیر این نشست، به معرفی اساتید ارائه کننده پرداخت و سپس به مسایلی در زمینه رجعت و شبهات پیرامون آن اشاره کرد.
دکتر روح الله رستگار صفت، ارائه دهنده اول این نشست علمی، به تاریخچه رجعت اشاره کرد و افزود: مسئله رجعت، همواره یکی از موضوعات مورد مناقشه بین شیعیان و اهل تسنن بوده است و مناظرات و احتجاجـاتی در این خصوص صورت گرفته است. در گذشته، پیروان سائر فرق اسلامی، اعتقاد به رجعت را نوعی بدعت تلقی نموده و اگر کسی چنین اعتقادی داشت، متهم به پیروی از باورهای شیعی می شد و در نتیجه اگر حدیثی نقل می کرد، حدیث نقل شده از سوی او مورد قبول قرار نمی گرفت.
استاد مجتمع، رجعت را یک واقعه مهم در مذهب شیعه قلمداد نموده و افزودند که رجعت یک رویداد مهمی است که در هنگام ظهور حضرت حجت (عجل الله تعالی فرجه الشریف) رخ خواهد داد. ایشان تأکید کرد که این اتفاق مختص دوره ظهور نیست، بلکه طبق صریح آیات و روایات، قبلا نیز رخ داده است.
وی افزود: روایات پیرامون رجعت که تعداد آن در کتاب شریف بحار الانوار به ۱۶۱ عدد می رسد، از نظر لفظ متواتر نیستند، اما از نظر معنا متواترند. این روایات، فارغ از این که متواتر باشد یا نباشد، حاکی از واقعیتی است که در آینده رخ خواهد داد. ایشان ادامه داد: آنچه واقعیت دارد این است که رجعت از نظر فلسفی محال نیست و امکان وقوعی دارد و فواید زیادی هم بر آن مترتب است؛ از جمله این که رجعت برای تحقق وعده های الهی و التیام درد قلوب مظلومین می بایست اتفاق بیافتد.
در ادامه حجت الاسلام و المسلمین محمد حسین رجبیان، ارائه دهنده دوم و استاد مجتمع، به تعریف مفهوم رجعت پرداخت و افزود که تعریف رجعت به معنای واقعی امکان ندارد و آن چه در قالب تعریف رجعت ارائه گردیده “شرح الاسم” است نه تعریف واقعی رجعت. اعتقاد به رجعت از ضروریات مذهب شیعه شمرده شده است و انکار آن، انکار یک امر ضروری به حساب می آید.
در ادامه آقای دکتر رجبیان افزود: تعداد روایات موجود در باره رجعت در منابع شیعی به ۲۰۰ عدد می رسد. با این وجود این احادیث و روایات متواتر نیستند.
در پایان جلسه پرسش هایی از طرف شرکت کنندگان و پاسخ هایی از سوی اساتید محترم مطرح شد.
Δ