حجت الاسلام دکتر سبحانی در ابتدا، به بیان ضرورت مسأله تحقیق پرداخته و توجه به آداب اجتماعی اسلام از جمله آراستگی ظاهری را جزو اخلاق دینی برشمرد.
وی همچنین در باب اعتبار سنجی احادیث اخلاقی، مبنای وثوق سندی را دارای چالش و عقل را به عنوان یکی از اسناد استنباط گزاره های اخلاقی دانست.
در ادامه، حجت الاسلام بابایی به تبیین مسأله پژوهش و با تشکیل خانواده حدیثی از احادیث «من سعادة المرء… » به حل مسأله پرداخت و بیان داشت: در معنای ترکیب «خفه لحیته» پنج احتمال وجود دارد که عبارتند از: ۱٫ کوتاهی محسن، ۲٫ آنکادر بودن مادرزادی، ۳٫ کم پشتی محاسن، ۴٫ کم حرفی و کم چانگی، ۵٫ سبکی چانه در چرخیدن برای ذکر خدا.
وی از میان احتمالات یاد شده، احتمال پنجم را ترجیح داده و آن را معنای قابل جمع با سایر روایات مرتبط با بلندی محاسن دانست و احتمال تصحیف در واژه «لحیة» را نیز منتفی ندانست.
در ادامه استاد مطهری و استاد کشاورزی در نقدهای خود موارد زیر را خاطر نشان کرد: ۱: عدم توجه به بستر تاریخی صدور نبوی شریف که مربوط به عدم تشبه به یهود بوده است. ۲٫ عدم توجه به منشأ نقل حدیث که مجامع روایی اهل سنت است. ۳٫ لزوم قبول چند معنایی در روایت. ۴٫ عدم توجه به فرهنگ گفتاری روایات نبوی که خالی از ابهامات این چنینی است.. ۵٫ خطا بودن علاقه مکان در تشخیص مجاز در ترکیب «خفة لحیته». ۵٫ عدم توجه به وجود راهکارهای دیگر برای حل تعارض روایات باب.
در نهایت ارائه دهندگان به نقدهای مطرح شده پاسخ داده، به جمع بندی نهایی پرداختند و به سؤالات حاضرین نیز پاسخ ارائه شد.
Δ