این سخنرانی به بررسی نقش چندبعدی و راهبردی مربی در تربیت شخصیت متربی پرداخته و جایگاه آن را بر اساس آموزههای قرآن و سنت نبوی تحلیل میکند.
در ابتدا ، به کرامت ذاتی انسان، فطرت خداجوی، و نیاز او به هدایت و همراهی برای رسیدن به کمال اشاره شد.
در این بخش، مفاهیم کلیدی مانند شخصیت، تربیت، مربی و متربی تعریف گردید و مبانی انسانشناختی تربیت از دیدگاه اسلام همچون فطرت، کرامت، اختیار و مسئولیت تبیین شد. همچنین، ضرورت وجود مربی به عنوان واسطه هدایت الهی مورد تأکید قرار گرفت.
در بخش دوم، ویژگیهای مربی موفق از منظر منابع اسلامی بررسی شد؛ از جمله: علم و آگاهی، اخلاص، الگوبودن، و صبر. این ویژگیها با آیات قرآن و سیره پیامبر (صلی الله علیه و آله) مستند شد.
بخش سوم، به نقشآفرینی عملی مربی در شکلگیری شخصیت پرداخت؛ از جمله تربیت تدریجی، انگیزهبخشی، اصلاح باورها، و ارتباط عاطفی مؤثر.
در نتیجهگیری، بر اهمیت خودسازی مربی، بهرهگیری از سیره نبوی و ضرورت پیوند تربیت با محبت و بصیرت تأکید شد.
سخنرانی با داستانی از سیره پیامبر (صلی الله علیه و آله) به پایان رسید که نشان میدهد چگونه با صبر، شفقت و فهم شرایط متربی، میتوان تأثیری ماندگار در شخصیت او گذاشت.
Δ