این نشست با ارائه استاد نوید یاری و دبیری آقای محمدحسین شیخی به زبان عربی با حضور طلاب و دانشجویان برگزار شد .
ارائه دهنده در ابتدای نشست به بررسی ادیان موجود در چین پرداخت و افزود: تائوئیسم، یکی از نظام‌های فلسفی و دینی چینی به شمار می‌آید. کلمه “تائو” به معنای قانونی اساسی برای رسیدن به سعادت و هماهنگی با طبیعت تفسیر می‌شود که به دنبال ایجاد همزیستی و ارتباط متعادل با جهان است.
وی در ادامه، به اختلافات در مورد مؤسس تائوئیسم اشاره کرد و بیان کرد: اختلافاتی در مورد مؤسس تائوئیسم میان محققان وجود دارد. برخی از محققان او را شخصیتی اسطوره‌ای می‌دانند که به نوعی فراتر از زمان و مکان قرار دارد. این ابهام در هویت مؤسس، خود بیانگر پیچیدگی و ژرفای فلسفه تائوئیسم است.
آقای یاری در مورد کتاب تائوئیسم چنین گفت: کتاب مقدس تائوئیسم، “تائو تی چینگ” یا “راه درست”، به عنوان یک اثر فلسفی عمیق معرفی می‌شود که اصول اساسی این مکتب را تبیین می‌کند. محتوای این کتاب به گونه‌ای است که اعتقاد به ازلیت و ابدیت تائو، وحدت وجود با تائو و عدم دخالت بشر در فرآیندهای طبیعی را در بر می‌گیرد. این نکات بر اهمیت احترام به طبیعت و زندگی هماهنگ با آن تأکید می‌کند.
استاد یاری در پایان به تاریخچه تائوئیسم پرداخت و افزود: این دین در دوران حکومت تانگ، به ویژه در زمان سلطنت شین مین، به عنوان دین رسمی شناخته شد. در این دوره، برخی از اعتقادات و آراء تائوئیسم تأثیر قابل توجهی بر سیاست‌ها و فرهنگ جامعه چینی گذاشت. روشن است که تائوئیسم به عنوان بینش فلسفی در تاریخ چین، نقشی اساسی در شکل‌گیری هویت فرهنگی و دینی این کشور ایفا کرده است.
Δ