به مناسبت سالروز ورود امام خمینی رحمه الله علیه به ایران، سرکار خانم زهرا اصغری، از اساتید جامعه المصطفی العالمیه نمایندگی خراسان یادداشتی را منتشر کردهاند که در ادامه تقدیم میگردد.
ورود امام خمینی رحمه الله علیه به ایران در ۱۲ بهمن ۱۳۵۷، با اینکه همچنان حاکمیت طاغوت پهلوی بر سر کار است، ویژگی هایی دارد که نشانه های پیروزی در آن کاملا آشکار است. این پیروزی، یک قانون و سنت الهی است. آیه ۲۳ سوره مائده، این قانون را بیان میکند: قالَ رَجُلانِ مِنَ الَّذینَ یَخافُونَ أَنْعَمَ اللهُ عَلَیْهِمَا ادْخُلُوا عَلَیْهِمُ الْبابَ فَإِذا دَخَلْتُمُوهُ فَإِنَّکُمْ غالِبُونَ وَ عَلَی اللهِ فَتَوَکَّلُوا إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنینَ.
این سنت، در قرآن کریم ذیل داستانی از قوم حضرت موسی علیه السلام از زبان دو نفر از نقبای دوازده گانه حضرت موسی علیه السلام بیان شده است. در آیات ۲۰ تا ۲۳ سوره مبارکه مائده میخوانیم که حضرت موسی علیه السلام به قوم خود دستور میدهند که اکنون که خدا به شما نعمت داده و در بین شما پیامبر خدا وجود دارد و صاحب اختیار خودتان هستید، وارد زمین مقدس شوید، اما آنها گفتند در این سرزمین، قوم ستمگری حاکم است که ما نمیتوانیم وارد شویم. اول آنها باید خارج شوند تا ما بتوانیم وارد این سرزمین شویم.
اینجاست که جناب «یوشع بن نون» و «کالب بن یوفنا» که جز از خدا نمیترسیدند و ولایت نبوی را پذیرفته بودند به مردم تذکر دادند که منتظر نمانید که اول طاغوت خارج شود و بعد وارد شوید. بلکه اگر نترسید، اراده کنید، عزم داشته باشید و با بصیرت قدم بردارید، خود این ورود، مقدمه خارج شدن باطل و طاغوت خواهد بود و پیروزی رخ خواهد داد و البته مهم است که در این مبارزه و رویارویی، به خدا توکل کنیم.
آنچه که در این ایام نیز پس از پایان آتش بس دوماهه لبنان میبنیم نیز همین قاعده را روایت میکند. پس از پایان دو ماه مهلت، نیروهای ارتش صهیونیستی باید از روستاهای جنوب لبنان خارج میشدند، اما با زیاده طلبی میخواستند بمانند. اینجاست که اتکای به این سنت الهی باعث میشود که مردم غیور و مقاوم لبنان، منتظر خروج اسرائیل نباشند. بلکه خروج او را با ورود خود به سرزمین مقدس شان رقم بزنند.
Δ