وی در این جلسه با تلاوت آیه ۳۰ سوره بقره گفت: خداوند متعال می فرماید: «وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً ۖ قَالُوا أَتَجْعَلُ فِيهَا مَنْ يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاءَ وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ ۖ قَالَ إِنِّي أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ؛ و (به یاد آر) وقتی که پروردگارت فرشتگان را فرمود که من در زمین خلیفه‌ای خواهم گماشت، گفتند: آیا کسانی در زمین خواهی گماشت که در آن فساد کنند و خونها بریزند و حال آنکه ما خود تو را تسبیح و تقدیس می‌کنیم؟! خداوند فرمود: من چیزی (از اسرار خلقت بشر) می‌دانم که شما نمی‌دانید».
سخنران جلسه افزود: در اين آيه و آيات بعد، مسأله‌ى خلافت انسان در زمين مطرح مى‌شود كه نگرانى فرشتگان از فسادهاى بشر و توضيح و توجيه خدا و سجده آنان در برابر نخستين انسان را بدنبال دارد، فرشتگان، يا از طريق اخبار الهى و يا مشاهده‌ى انسان‌هاى قبل از حضرت آدم عليه السلام در عوالم ديگر يا در همين عالم و يا به خاطر پيش‌بينى صحيحى كه از انسان خاكى و مادّى وتزاحم‌هاى طبيعى آنها داشتند، خونريزى وفساد انسان راپيش‌بينى مى‌كردند. گرچه همه‌ى انسان‌ها، بالقوّه استعداد خليفه خدا شدن را دارند، امّا همه خليفه‌ى خدا نيستند و به فرموده روايات افراد خاصى هستند، چون برخى از آنها با رفتار خود به اندازه‌اى سقوط مى‌كنند كه از حيوان هم پست‌تر مى‌شوند. چنانكه قرآن مى‌فرمايد: «أُولئِكَ كَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ».
آقای حسینی بیان داشت: خداوند در پاسخ به نگرانی‌های ملائکه، به آنها می‌گوید: «من چیزی را می‌دانم که شما نمی‌دانید»، که این جمله به اهمیت علم و حکمت الهی اشاره دارد. این آیه به ما نشان می‌دهد که خداوند با توجه به علم و حکمت بی‌پایان خود، تصمیمات را اتخاذ می‌کند و ممکن است در آرمان‌ها و مقاصد خداوند، چیزهایی فراتر از درک ما وجود داشته باشد. بنابراین، این سرآغاز نسل بشر و مسئولیت‌های آنها در زمین است و تأکید می‌کند که انسان‌ها می‌توانند با اراده آزاد خود به نعمت‌های الهی دست یابند یا از آنها سوءاستفاده کنند.
Δ