حجت الاسلام حسینی نیشابوری در این نشست که با استقبال پژوهشگران و علاقه‌مندان به حوزه علوم تربیتی و قرآنی همراه بود، با استناد به آیات متعدد قرآن کریم، جایگاه رفیع علم و دانش را در اسلام مورد تأکید قرار داد.
وی با اشاره به آیه شریفه «هَلْ یَسْتَوِی الَّذِینَ یَعْلَمُونَ وَالَّذِینَ لَا یَعْلَمُونَ»، مطلق دانش، اعم از علوم تجربی و الهی را مشمول این مقایسه دانست و بر ارزشمندی ذاتی علم در نگاه قرآن تأکید کرد.
این استاد حوزه و دانشگاه، در ادامه به آیه «یَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَالَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ» اشاره کرد و افزود: «بر اساس این آیه، خداوند برای مؤمنانِ عامل به عمل صالح و دانشمندان، جایگاه ویژه‌ای قائل است و علم و ایمان، معیار برتری افراد محسوب می‌شوند».
وی سپس به رابطه قرآن و علوم تربیتی پرداخت و آن را مطالعه‌ای میان‌رشته‌ای بین دانش تفسیر و علوم تربیتی تعریف کرد. دکتر حسینی نیشابوری با بیان اینکه «قرآن از ابتدا تا انتها کتاب تربیت است»، به اسامی مختلف قرآن همچون ذکر، موعظه، شفا، هدایت و رحمت اشاره کرد و گفت: «جامع‌ترین عنوان برای این اسامی، واژه «تربیت» است»
حجت الاسلام حسینی نیشابوری در ادامه به دیدگاه حضرت امام خمینی (قدس سره) در مورد تفاسیر قرآن اشاره کرد و به نقل از کتاب «تقریرات فلسفه» ایشان، گفت: «به عقیده امام (قدس سره)، جنبه تفسیری و مقصود اصلی قرآن که هدایت مردم است، در بسیاری از تفاسیر مغفول مانده است».
مؤلف کتاب‌های «درسنامه تعلیم و تربیت اسلامی» و «قرآن و تربیت»، در بخش پایانی سخنان خود، این دو کتاب را بر اساس نظام تربیتی مشتمل بر هفت مؤلفه مبانی، اهداف، اصول، ساحت‌ها، مراحل، عوامل و موانع و روش‌های تربیتی معرفی کرد و آن‌ها را بیانگر منطق نظریه‌پردازی تربیتی از منظر قرآن کریم دانست.
Δ