حجت الاسلام والمسلمین قنبری با تبریک سالروز ولادت امام حسن مجتبی(علیه السلام)، اظهار داشت: کلمه حسن از حُسن می آید و امام حسن مجتبی در روایتی بهترین حسن را اخلاق نیکو می خواند. راه بهشت گاهی بسیار سخت و طاقت فرسا تصویر می شود در حالی که این راه بسیار هموار است و نیاز به ریاضت های سنگین ندارد. یکی از این راه ها، اخلاق خوش است که هم در صورت و هم در گفتار و رفتار باید جلوه گر باشد.
وی استفاده از زبان نرم و لین را یک توصیه مهم قرآنی برشمرد و یادآور شد: اگر قلب انسان رئوف نباشد انسان نمی تواند در ظاهر و گفتار خود مهربان باشد. یکی از راه های کسب قلب رئوف، اشک ریختن است. اشک ریختن در مصائب ائمه(علیهم السلام) یا مناجات و راز و نیاز با خدا قلب را نرم و رئوف می نماید.
معاون ارتباطات و بین الملل المصطفی، خیرخواهی نسبت به دیگران، اجابت حاجات مردم، وقت گذاشتن برای خانواده و… را از دیگر راه های رئوف نمودن قلب انسان دانست و گفت: در روایات از پیامبر درباره کمک مرد در انجام کارهای خانه تجلیل فراوان شده است و باید دانست همین همکاری های کوچک می تواند در رشد معنوی انسان تاثیر عمده ای داشته باشد.
وی ماه رمضان را فرصتی برای تمرین اخلاق خوش دانست و تاکید کرد: جواز عبور از پل صراط اخلاق خوب در ماه رمضان است زیرا هر کس بتواند در ماه رمضان با وجود فشار روزه داری اخلاق خوش داشته باشد، قطعا در سایر ایام نیز از اخلاق نیکو برخوردار خواهد بود.
حجت الاسلام والمسلمین قنبری در پایان خاطرنشان کرد: اخلاق نیکو در ماه رمضان به حدی مهم است که برخی عرفا کج خلقی و خشم و غضب را به عنوان عامل اخراج انسان از ضیافت الهی در این ماه با کرامت خوانده اند.
وی پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) را جلوه اخلاق دانست و تاکید کرد: نبی مکرم اسلام هدف اصلی نبوت را تکمیل مکارم اخلاقی برشمرده است. در آیه ۱۵۹ سوره آل عمران خداوند به پیامبر می فرماید به تو اخلاقی عظیم هدیه نمودم که به واسطه آن با مردم نرم خو هستی اما اگر قلبی خشن و اخلاقی تند داشتی، مردم از اطراف تو پراکنده می شدند. از خداوند در ماه مبارک رمضان باید بخواهیم نعمت اخلاق نیکو را به ما عنایت فرماید.
معاون ارتباطات و بین الملل المصطفی در پایان ابراز داشت: شان نزول این آیه جنگ احد و غفلت برخی مسلمانان در این جنگ است که منجر به شکست ظاهری مسلمین شد. خداوند از پیامبر می خواهد نسبت به خطاکاران با رافت رفتار نماید و آنان را مورد بخشش قرار داده و حتی در آینده نیز از مشورت آنان در امور استفاده نماید.
Δ