سید صادق یوسفی اشکوری در کارگاه «ضرورت احیاء نسخه‌های خطّی»، ضمن ارائه تعریفی از خطی‌بودن یک نسخه، اظهار داشت: منظور از «نسخه» همان کتاب است در مقابل «سند»؛ لذا آنچه که نوشته می‌شود اگر تک‌برگ باشد «سند»، اگر طولانی باشد «طومار» و اگر مجموعه‌ای از دست‌نویس‌ها و سندها به‌صورت کتابی درآید، آن را «نسخه خطّی» می‌نامیم؛ حتی دست‌نوشته‌هایی که در یک دفتر نوشته می‌شوند، کتاب خطی هستند.
وی با بیان این که وقتی از احیاء نسخه‌های خطّی صحبت می‌کنیم می‌خواهیم به آن‌ها جانی دوباره بدهیم و ارتباط آن‌ها را با بقیه برقرار کنیم، خاطرنشان ساخت: برای احیاء نسخ خطی آن‌ها را باید از لابه‌لای تاریخ‌گذشته بیرون کشید و سپس آن‌ها را مرمّت کرد. هر نسخه‌ای که مرمّت و صحافی می‌شود ۱۰۰ الی ۲۰۰ سال به عمرش اضافه می‌گردد.
مدرس این کارگاه تخصصی با بیان این که از نسخ خطی می‌توان یک فیلم تهیه کرد و اوراق آن‌ها را به‌صورت الکترونیکی نشان داد و هم‌زمان درباره آن‌ها توضیحاتی داد، اظهار داشت: یکی از روش‌های مهم در احیاء تصحیح نسخ خطی است؛ یعنی نسخه خطی تبدیل به نسخه چاپی شود تا قابلیّت خواندن پیدا کند که این نوع، بهترین نوع احیاء است.
وی نوع دیگر احیاء را ترجمه دانست و ابراز داشت: ترجمه نسخ خطی به زبان‌های دیگر، احیاء آن‌ها محسوب می‌شود. همچنین مقاله نوشتن درباره نسخ خطّی نیز نوعی احیاء تلقی می‌گردد. روش دیگر، عکس‌برداری و فیلم‌برداری از آن‌هاست و سپس این عکس‌ها قابل چاپ هستند و می‌توان آن‌ها را در مراکز آرشیو نگهداری نمود.
یوسفی اشکوری در بخش دیگری از سخنان خود توضیحاتی را در خصوص ارتقای انگیزه در ارزشمندی و ضرورت احیاء نسخ خطی اشاره به موضوعاتی چون؛ «اهمیّت ذاتی کاغذ»، «سهم تمدن‌ها در چرخه تاریخ علم و فلسفه و …»، «کشف مجهولات»، «کشف تحریفات تاریخی»، «نسخه‌های خطّی هویّت آدمی است»، «جنگ امروز جنگ علم است» و «بک شناسی نسخه‌های خطّی» اشاره کرد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
Δ