گزارشی از اجتماع عظیم اربعین در نیجریه

اربعین حسینی، نقطه تلاقی عشق و معرفت و موسم تجدید پیمان با خون خداست. در این ایام، دل‌های مؤمنان در سراسر جهان با یاد سیدالشهدا(ع) به لرزه درمی‌آید و اشک‌های عاشقانه، خاک غربت را تطهیر می‌کند. نمایندگی نیجریه، چونان خیمه‌ای از نور، بار دیگر شاهد حضور طلاب، دانشجویان، اساتید و کارکنان مؤمن و دلداده‌ای است که آمده‌اند تا در کنار یکدیگر یاد و پیام کربلا را زنده نگاه دارند.

اربعین تنها یادآور مصیبت نیست، بلکه عهدی استوار برای ادامه مسیر عدالت و آزادگی است. طلاب علوم دینی با چشمانی اشکبار و دل‌هایی مالامال از ایمان، در این آیین حاضر می‌شوند تا با امام خویش پیمان بندند که راه علم و معنویت را با پرچم عاشورا بیامیزند. آنان می‌دانند که در سایه درس‌های حسین(ع)، حقیقت علم به ثمر می‌نشیند و انسانیت معنا می‌یابد.

اساتید فرهیخته و طلاب و دانشجویان خردمند نیز در این مراسم، روحی تازه می‌گیرند. دانشگاه و حوزه در کنار هم، به نشانه وحدت علم و ایمان، در عزای حسینی شرکت می‌کنند تا بگویند اندیشه و معرفت نیز بی‌عشق کربلا، ره به جایی نمی‌برد. اشک‌های آنان نه تنها نشانه حزن، بلکه گواهی است بر معرفتی که از مکتب خونین کربلا سرچشمه گرفته است.

کارکنان نمایندگی نیز در کنار طلاب و اساتید، با همه وجود در این عزاداری شرکت می‌کنند. آنان با خدمت خالصانه، بوی اخلاص حسینی را در فضای مراسم می‌پراکنند. هر قدم و هر خدمت‌شان، دلیلی است بر اینکه مکتب حسینی تنها در اشک خلاصه نمی‌شود، بلکه در عمل و فداکاری، در همدلی و همراهی و در خدمتگزاری عاشقانه معنا می‌یابد.

اما اوج این دلدادگی در پیاده‌روی اربعین خود را نشان می‌دهد. از کانو تا زاریا، هزاران دل عاشق، طلاب و اساتید و دانشجویان کالج المصطفی، همراه با آحاد مردم، پای در مسیر عشق می‌گذارند. این راه، گرچه طولانی است، اما هر گام آن، قطره‌ای از دریای اخلاص است که بر خاک می‌نشیند و آن را متبرک می‌کند.

پیاده‌روی اربعین، نمایشگاه عشق و ایمان است. در این مسیر، پیر و جوان، زن و مرد، عالم و عامی، همه در یک صف قرار می‌گیرند و فاصله‌های ظاهری رنگ می‌بازد. هر کسی در این راه چیزی از خود می‌دهد؛ یکی لبخند محبت، دیگری جرعه‌ای آب و دیگری دستی که به یاری خسته‌ای دراز می‌شود. این همدلی، ترجمان عملی پیام عاشورا است.

طلاب کالج المصطفی، با قلب‌هایی روشن از انوار حسینی، در این مسیر گام برمی‌دارند. آنان نه تنها برای خود، که برای همه بشریت پیام‌آور آزادگی‌اند. در کوله‌بار خویش، قرآن و دعا دارند و در چشمان‌شان اشتیاق دیدار حرم حسینی موج می‌زند. هر گام‌شان یادآور این حقیقت است که مسیر علم و ایمان، بی‌پیمودن جاده کربلا بی‌ثمر است.

اساتید بزرگوار نیز با همراهی دانشجویان و طلاب، در این راه قدم می‌زنند تا نشان دهند که رسالت معلمی تنها به آموزش علوم محدود نیست، بلکه در تربیت نسل عاشق حق و حقیقت معنا می‌یابد. آنان با زبان عمل، درسی جاوید می‌دهند: این که علم بدون عشق به حسین(ع) ناقص است و ایمان بدون پیروی از مکتب عاشورا بی‌جان.

مردم مومن و شریف نیجریه نیز با جان و دل در این حرکت عظیم شرکت می‌کنند. دل‌هایشان سرشار از محبت اهل‌بیت(ع) است و زبان‌شان پیوسته به ذکر “یا حسین” آذین یافته. حضور آنان نشان می‌دهد که پیام عاشورا مرز نمی‌شناسد و اقیانوس عشق حسینی، دل‌های آفریقایی را همچون دیگر دل‌ها در شرق و غرب عالم به هم پیوند زده است.

این اجتماع عظیم، از مراسم رسمی تا پیاده‌روی پرشور، نه تنها تجلی عشق به امام حسین(ع) است، بلکه فریادی است علیه ظلم و بی‌عدالتی. اربعین در نیجریه، پلی است میان کربلا و آفریقا، میان دیروز و امروز و میان ایمان و عمل. این حرکت، بار دیگر به جهانیان نشان می‌دهد که خون حسین(ع) هنوز در رگ‌های تاریخ جاری است و چراغ هدایت خاموش نخواهد شد.