این جلسه با ارائه حجت الاسلام و المسلمین محمد حسین مدرس زاده(استاد گروه زبان و فرهنگ شناسی عربی)و حجت الاسلام و المسلمین دکتر عبدالقادر امینی(مدیر گروه زبان و فرهنگ شناسی عربی) و با نقد جناب آقای دکتر حسن نوربخش(استاد مجتمع آموزش عالی زبان، ادبیات و فرهنگ شناسی) و حجت الاسلام دکتر سوادی (استاد مجتمع آموزش عالی زبان، ادبیات و فرهنگ شناسی) و مدیریت جلسه حجت الاسلام دکتر محمد علی مقیسه(مدیر گروه فرهنگ و زبانهای شرقی) با حضور اساتید، طلاب و دانشجویان برگزار شد.
در ابتدای جلسه، حجتالاسلام مقیسه گفت: هر دو کشور ایران و چین دارای دیدگاهی راهبردی و بلندمدت نسبت به تحولات منطقهای و جهانی هستند. اگرچه ارزیابیها حاکی از استحکام و تعدد لایههای روابط اقتصادی در حوزههای تجاری و انرژی است، اما ضرورت تقویت و تعمیق روابط فرهنگی و رسانهای بین دو کشور به عنوان عاملی مهم احساس میشود.
ایشان با اشاره به ارتقای سطح روابط دو کشور به سطح “مشارکت جامع راهبردی” و انعقاد برنامه همکاری ۲۵ ساله، این تحول را فرصتی حائز اهمیت برای توسعه و گسترش مبادلات فرهنگی و رسانهای توصیف نمودند. بررسیهای انجام شده نشان میدهد که رشد و توسعه مناسبات اقتصادی در حوزههای انرژی، تجارت و همکاریهای فنی و عمرانی، بیانگر اهمیت راهبردی دو کشور به عنوان شرکایی کلیدی برای یکدیگر بوده و تمایل طرفین برای افزایش هرچه بیشتر این تعاملات در تمامی زمینهها را نشان میدهد.
استاد مدرس زاده در بخش دیگری از سخنان خود به مزایای مشارکت ایران در طرح جاده ابریشم اشاره کردند و یادآور شدند که این طرح میتواند به تحکیم جایگاه ایران به عنوان قدرت برتر منطقهای بینجامد.
ایشان موقعیت ژئوپلیتیک ایران را به عنوان مسیری استراتژیک برای ترانزیت کالا معرفی کردند که دارای مزیتهای متعددی از جمله کوتاهترین مسیر، ایمنترین گذرگاه و مقرونبهصرفهترین راهحل ترانزیتی است. این ویژگیها ایران را به حلقهای حیاتی در زنجیره تجارت بینالمللی تبدیل کرده است.
در ادامه حجت الاسلام عبدالقادر امینی، دیگر ارائه دهنده این کرسی، بیان کرد: در شرایط کنونی، رویکرد اقتصاد فرهنگی فرصتهای بینظیری برای تقویت همکاریهای دوطرفه فراهم کرده است که میتواند به درک متقابل عمیقتر و تحکیم پیوندهای دیرینه بین دو تمدن کهن منجر شود.
استاد امینی در ادامه به تشریح فرصتهای کلیدی پرداختند و احیای جاده ابریشم با بهرهگیری از ابعاد تاریخی، شبکهسازی فرهنگی و برندسازی منطقهای را از جمله این فرصتها برشمردند. ایشان همچنین به تأثیر تحریمهای غربی و سیاست “نگاه به شرق” اشاره کردند که تغییر جهت در سیاست خارجی ایران را تسریع کرده و انگیزه همکاریهای فرهنگی را افزایش داده است.
در ادامه، ایشان به توسعه تبادلات زبانی و ادبی از طریق گسترش نهادهای آموزشی، ترجمه آثار و اعطای بورسهای تحصیلی اشاره کردند. رشد صنعت گردشگری فرهنگی با جذب گردشگران چینی، طراحی تورهای تخصصی و توسعه زیرساختها از دیگر فرصتهای پیش رو عنوان شد.
در بخش پایانی، استاد امینی راهکارهای خود را ارائه دادند و تأکید کردند: تدوین راهبرد جامع فرهنگی، ایجاد سازوکارهای نهادی پایدار، تخصیص منابع کافی، توسعه سرمایه انسانی متخصص و بهرهگیری هوشمندانه از فرصتهای همکاری اقتصادی ضروری است..
در ادامه، دکتر نوربخش، ناقد کرسی پنجاه و چهارم،ضمن تشکر از مطالب ارائه شده به نقد و بررسی آن پرداخت.
وی گفت تصوری که از نظریه داریم اینست که یک مجموعه منظم و منسجم و مرتبط فرضیه ها با یکدیگر وجود دارند تا به یک نقطه مشخص برسیم. لذا برای ایجاد و کمک به یک نظریه باید پدیده های مرتبط جمع آوری شوند. پیشنهاد میشود که برای این مقاله چارچوب ها مشخص شوند که آیا هدف “روابط فرهنگی است” یا “روابط اقتصادی” یا “روابط سیاسی” و بعد به سراغ فرهنگ، روابط فرهنگی و تاثیرات این ها و بعد در پی راهبردهایی باشیم که چگونه این روابط تقویت و یا تضعیف می شوند. لذا بهتر بود بر یکی از این ها متمرکز می شدیم و همان جنبه مورد بررسی دقیق و عمیق قرار می گرفت.
دکتر نوربخش در ادامه به یافتن مشکلات و معضلاتی اشاره کرد که این نظریه در صدد برطرف کردن آن است و گفت:نبود شناخت، عدم استفاده از جاده ابریشم، عدم استفاده از ابزارهای فرهنگی و زبانی مسائلی است که ارائه کنندگان محترم به آن پرداختند و بارها به آن پرداخته شده است و مشکلی در رابطه با شناخت مسائل نداریم اما نظریه ارائه شده باید به حل آن در عمل کمک کند و موانع و چالش ها را حل کند. لذا در نظریه، مفاهیم اصلی باید مشخص باشند و به عنوان نمونه اگر اقتصاد فرهنگ را یکی از مفاهیم اصلی انتخاب کردیم باید همین مورد را واکاوی کنیم و به متغیرهای مرتبط با آن بپردازیم و مسائل غیرمرتبط با آن را مطرح نکنیم. دکتر نوربخش در پایان از این پژوهش نوآورانه و ارائه کنندگان آن تشکر کرد.
در پایان، حجت الاسلام دکتر سوادی بر ضرورت الگو سازی سیاسی، فرهنگی و تمدنی میان ایران و چین تاکید نمود. ایشان با اشاره به لزوم داشتن نگاهی بلند مدت در این راستا، بر اهمیت تشخیص جایگاه تمدن ها تاکید ورزید.
وی با بیان این که دوران سلطه غرب رو به افول است و سلطه شرق آغاز خواهد شد، غربزدگی را به عنوان معضلی اساسی مطرح کرد. و گفت: اقتصاد روبنا و فرهنگ زیربنا است، لذا لازم است اصلاح و الگو سازی فرهنگی در ایران را مقدم بر هر اقدامی بدانیم.
Δ