آقای شیرزاد در این نشست به ارائه موضوع بررسی اصل استثناگرایی در سیاست‌گذاری امریکا و غرب «هنگامی که موضوع به اسرائیل مربوط می‌شود!» پرداخت.
وی با تشریح و تعریف اصل استثناگرایی، این پدیده را به‌عنوان الگویی خاص در روابط بین‌الملل، تحلیل و بیان نمود: الگوی استثناگرایی توسط بیشتر دولت‌های غربی، به‌ویژه ایالات متحده در حمایت از اقدامات رژیم‌صهیونیستی اسرائیل، استفاده می‌شود، بدین صورت که از معیارهای جهان‌شمول حقوق بین‌الملل عدول کرده یا آن‌ها را بازتعریف می‌کنند.
این پژوهشگر حوزه سیاسی تاریخ معاصر اسلام افزود: این رفتار غرب بر سه پایه اصلی استوار است: هژمونی سیاست‌های صهیونیستی، نفوذ ساختاری لابی‌های حامی اسرائیل و رمزگذاری امنیتی اسرائیل، که در گفتمان سیاسی غرب به‌عنوان یک «استثنای ضروری» معرفی می‌شود. در این جریان، سکوت، چشم پوشی و بعضا همراهی با اقدامات شرورانه رژیم‌صهیونیستی، اقداماتی چون جنگ، تصرف سرزمین، عدم تمکین از قراردادها و تعهدات بین‌المللی، جنگ‌های متعدد در منطقه، نابودی سازه‌های حیاتی، حملات پیش‌دستانه و غافلگیرانه، ترور دولتی، برنامه هسته‌ای خارج از NPT، و… مشروعیت‌سازی و یا از آن چشم‌پوشی می‌شود.
بیان شواهد تاریخی و تحلیل علت این رویکرد توسط اسرائیل و نیز، پیامدهای آن بر امنیت منطقه، موضوع دیگری بود که جناب آقای شیرزاد به آن پرداخت.
این کارشناس حوزه صهیونیسم همچنین با ارائه گزارشی از وضعيت استفاده امریکا از حق نامشروع وتو در سازمان ملل بیان کرد: آمریکا از سال ۱۹۷۳ تاکنون (تاریخ ۱۸ سپتامبر ۲۰۲۵ ) ۸۹ بار از حق وتو استفاده کرده که بیش از ۵۰ مورد آن در حمایت از اسرائیل بوده است. اولین وتو امریکا برای اسرائیل مربوط به ۲۵ ژانویه است که : ایالات متحده از وتوی خود برای جلوگیری از قطعنامه ارائه شده توسط پاکستان، پاناما، تانزانیا و رومانی که در آن از حق مردم فلسطین برای تعیین سرنوشت و ایجاد یک کشور مستقل مطابق با منشور سازمان ملل متحد حمایت کرده و از اسرائیل می‌خواست تا از سرزمین های اشغالی از ژوئن ۱۹۶۷، و ایجاد شهرک های یهودی در سرزمین های اشغالی عقب‌نشینی کند.
Δ