اوکوموش با تحلیل بحران کلان‌شهرهای مدرن، که انسان را در میان توده‌های بتنی، بیگانگی اجتماعی و استرس فراگیر منزوی کرده‌اند، اظهار داشت که اندیشهٔ فارابی دربارهٔ شهر فاضله بیش از هر زمان دیگر برای حل بحران‌های تمدنی امروز ضرورت دارد.
به گفتهٔ وی، فارابی شهر فاضله را اجتماع انسان‌هایی تعریف می‌کند که برای تحقق سعادت حقیقی با یکدیگر همکاری می‌کنند، و تمدن سالم تنها بر پایهٔ فضیلت، محبت و عدالت ممکن است.
اوکوموش تأکید کرد که مدینۀ فاضله یک رؤیای انتزاعی نیست، بلکه طرحی واقع‌گرایانه برای بازسازی زیست اجتماعی، معماری انسانی و شهرسازی اخلاقی است؛ الگویی که شهرهای اسلامی گذشته چون مکه، مدینه، دمشق و قرطبه بدان نزدیک شدند.
در پایان سخنرانی، وی نتیجه گرفت که ساخت شهر فاضله در جهان امروز نه یک امکان ذهنی، بلکه ضرورت تمدنی برای بازگرداندن انسان به مدار سعادت و همزیستی است.
Δ