برپایی ارزش‌های الهی در جامعه، امانتی الهی و جمعی است

رئیس جامعةالمصطفی در سخنرانی خود یادآور شد: وظیفه اصلی حاملان دین، حفظ، ترویج و عمل به آموزه‌های اسلام بر پایه علم و اخلاص است. این مسئولیت صرفاً یک وظیفه فردی نیست، بلکه امانتی الهی و جمعی است که بر دوش امت اسلامی برای برپایی ارزش‌های الهی در جامعه نهاده شده است.

وی با یادآوری احادیث اهل‌بیت علیهم‌السلام، روح جست‌وجوی علم و عمل صالح را در میان حاضران زنده کرد.

آیت الله دکتر عباسی ادامه داد: امام جعفر صادق علیه‌السلام فرمودند: هر کس علم بیاموزد، به آن عمل کند، گفتار و کردار خود را بر اساس علمش سامان دهد و سپس آن را به دیگران بیاموزد، خداوند او را بزرگ می‌خواند، هرچند در چشم مردم کوچک جلوه کند. این بیان یادآور آن است که بزرگی نزد خداوند به ظاهر و کثرت اعمال نیست، بلکه در هماهنگی میان دانش، گفتار و کردار نهفته است.

رئیس المصطفی در بخش دیگری از سخنان خود تصریح کرد: هر چیز دارای دو بُعد است: ظاهر و باطن. از دیدگاه ظاهری، انسان ممکن است به سبب مقام، قدرت یا احترام اجتماعی ـ از دهیار تا رئیس‌جمهور ـ بزرگ شمرده شود، اما این بزرگي دنیوی و گذراست. در مقابل، عظمت باطنی در ایمان و اخلاص نهفته است؛ چیزی که از دید مردم پنهان می‌ماند. چه بسا انسانی در نگاه جامعه کوچک جلوه کند، اما در پیشگاه خداوند، به سبب صفای نیت و اعمال پنهانش، بسیار بزرگ باشد.

در ادامه آیت‌الله عباسی به مفهوم «تکبّر» پرداخت و گفت: از نظر لغوی، تکبر به معنای «بزرگ پنداشتن خویش» است، اما در نگاه عرفانی و اخلاقی، همین احساسِ بزرگ‌نمایی نشانه کوچکی روح است.

وی با یادآوری داستان فرعون که گفت: أنا ربّکم الأعلی (من پروردگار برتر شما هستم)، اظهار داشت: این جمله نماد اوج سقوط انسانی است که می‌خواهد عظمت را در نگاه مردم بجوید، نه در بندگی خدا. در حقیقت، میل به دیده شدن و کسب احترام از مردم، سبب سقوط است؛ در حالی‌که تواضع و تسلیم در برابر عظمت الهی، انسان را به رفعت واقعی می‌رساند.

آیت‌الله دکتر عباسی بار دیگر با استناد به سخن امام جعفر صادق علیه‌السلام تأکید کرد: انسان بزرگ واقعی کسی است که علم می‌آموزد، بر اساس آن عمل می‌کند و آن را برای رضای خدا به دیگران می‌آموزد، نه برای شهرت یا تمجید مردم. عظمت حقیقی در اخلاص، صبر و خدمت بی‌نام و نشان است، نه در دیده شدن و شهرت ظاهری. چنین نگرشی، مبلغان دین را به سوی مشاهده «عالم حقیقت» رهنمون می‌سازد؛ جایی که ارزش‌ها نه بر پایه ظاهر، بلکه بر اساس نیت و واقعیت درونی سنجیده می‌شوند.

در بخش پایانی سخنرانی، رئیس جامعةالمصطفی بر ضرورت حفظ نیت خالص در همه اعمال تأکید کرد و گفت: هر کاری باید تنها برای رضای الهی انجام شود، نه برای جایگاه اجتماعی یا تمجید مردم. تنها سخن و عملی که خالصانه برای خدا انجام شود، مورد پذیرش و موجب ارتقای انسان خواهد بود.

آیت الله دکتر عباسی در پایان با اشاره به آیه «وَقُلِ اعْمَلُوا فَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُمْ…»، خاطرنشان کرد: این آیه یادآور آن است که همه اعمال انسان، هرچند کوچک، در منظر خداوند و ولیّ او بر زمین، امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه) قرار دارد. عملی که در نگاه مردم ناچیز است، ممکن است در پیشگاه خداوند به سبب نیت پاک، عظیم و مقبول باشد.

گفتنی است این دیدار، بخشی از برنامه‌های سفر آیت‌الله دکتر عباسی به اندونزی بود که با هدف تحکیم روابط علمی و معنوی میان جامعه المصطفی العالمیه و دانش آموختگان آن برگزار شد.