احمدعلی نیازی در ابتدای این نشست پس از توضیح پیرامون مفهوم اخلاق و تعاریف موجود از آنَ، سعی کرد چشمانداز کلی از مباحث اخلاقی ارائه نماید.
وی مباحث مطروح در این زمینه را در سه دسته طبقهبندی کرد و گفت یک سلسله مباحث در مطالعات اخلاق، اخلاق توصیفی است که به بررسی اخلاق موجود در یک جامعه، در یک گروه یا یک مقطع تاریخی میپردازد.
وی افزود: دسته دیگر، مباحث اخلاق تجویزی است که به تعیین بایدها و نبایدهای اخلاقی و معیارهای افعال اخلاقی میپردازد و سومین حوزه مطالعات اخلاقی بحث فرااخلاق است که به بررسی مبانی معرفتشناختی، هستیشناختی، انسانشناختی اخلاق و تحلیل مفاهیم اخلاقی مربوط میشود.
وی سپس به جایگاه اخلاق در منظومه فکری علامه مصباح پرداخت و گفت: علامه مصباح یزدی معتقد به واقعگرایی اخلاقی بود و برای گزارههای اخلاقی عینیت قائل بودند.
این استاد دانشگاه در ادامه یادآور شد: علامه مصباح معتقد بودند که اخلاق و سیاست با هم مرتبط است و اصول اخلاق باید بر تصمیمگیریهای سیاسی حاکم باشد.
سید عزتالله احمدی سخنران دوم این نشست علمی نیز در ادامه برنامه تصریح کرد: علامه مصباح یزدی معتقد به عینیتگرایی اخلاقی بود و عینیت اصول اخلاق را مبتنی بر آموزههای دینی میدانست.
وی در ادامه به بررسی سیاست پرداخت و ضمن بیان تعریفهای مختلف از سیاست و بیان رویکردهای متعدد موجود در این زمینه، خاطرنشان ساخت: در منظومه فکری علامه مصباح یزدی، سیاست اهداف متعالی را دنبال میکند که همان هدایت جامعه در صراط مستقیم قرب الهی است. براین اساس اخلاق و سیاست در ارتباط وثیق با یکدیگر قرار دارد.
وی ضمن اشاره به این نکته که اخلاق و سیاست در منظومه فکری علامه مصباح یزدی منافی یکدیگر نیستند، سپس به اقدامات عملی علامه مصباح یزدی در راستای اخلاقی کردن سیاست پرداخت و خاطرنشان ساخت: از آنجا که ایشان معتقد به اخلاق دینی بود و اخلاق را نیز حاکم بر سیاست میدانست، تلاش عملی گسترده و همهجانبه برای بیان معارف اصیل اسلامی و دینی نمود. و دراین راستا توفیقات بزرگی نیز نصیب ایشان گردید.
Δ