برگزاری مراسم اربعین در نمایندگی های تانزانیا ، مالاوی و بروندی

در این برنامه های که با حضور دانش‌پژوهان و اساتید برادر و خواهر برگزار گردید پس از روضه خوانی سخنرانان به نقش تربیتی اربعین در تربیت اجتماعی زائر پرداختند که شرح مختصر آن به این شرح است:

• پیاده‌روی و زیارت اربعین یکی از مهم‌ترین کانون‌های تربیتی برای انسان‌های آزادی ‌خواه، عدالت طلب و ظلم ستیز است که دارای آثار تربیتی، فردی و اجتماعی می‌باشد.
• مهم‌ترین آثار تربیت فردی زیارت اربعین، تزکیه و تهذیب نفس، ایجاد آرامش درونی، خودباوری، الگودهی و الگوزایی، صبر و پایداری، افزایش مهر و محبت به امام حسین (علیه السلام) و تقویت دین‌داری است.
• این زیارت نقش اساسی در الگوپردازی و الگوزدایی دارد. زیرا وقتی کسی در کربلا حضور پیدا می‌کند؛ از سویی به مجموعه‌ای از الگوهای خوب و فضایل اخلاقی برخورد می‌کند و از سوی دیگر الگوها و شخصیت‌های منفی را در ذهن خود مجسم می‌سازد و خود به خود به سوی الگوهای ارزشی و خوب سوق داده می‌شود و از الگوهای منفی بیزاری می‌جوید.
• زیارت اربعین از جهات متعدد می‌تواند مایه آرامش زائر باشد؛ نخست اهل بیت (علیهم السلام) و امام حسین (علیه السلام) طبق روایات، از مصادیق ذکرند و طبق فرموده قرآن، ذکر مایه آرامش است و دیگر اینکه زائر و عاشق امام حسین (علیه السلام) با پیمایش فاصله‌های طولانی به مقصد و معشوق خود می‌رسد که این مسأله خود به خود برای او آرامش را محقق می‌سازد و سوم اینکه راهپیمایی اربعین بدون هیچ گروه گرایی و برتری جویی می‌باشد که بذر نوع‌دوستی و همدلی را در جامعه می‌افشاند که محصول آن چیزی جز آرامش نمی‌باشد.
• مهم‌ترین آثار تربیت اجتماعی زیارت اربعین؛ ایجاد همبستگی و امت واحده اسلامی، تبلور مفاهیم اخلاق اجتماعی، ایجاد شعور سیاسی، ایجاد انگیزه و شور سیاسی، ایجاد روحیه ظلم ستیزی و آزادی و توجه به امر به معروف و نهی از منکر است. بسیاری از مفاهیم اخلاق اجتماعی مانند تعاون و همکاری، ایثار و از خود گذشتگی، انفاق و بخشندگی، سبقت به کار خیر، محبت و مهمان نوازی، تلاش و نظایر این‌ها در پیاده‌روی زیارت اربعین تبلور و تحقق پیدا می‌کنند.