این نشست با ارائه دکتر محمود صادقی طجر (استاد همکار مجتمع) و حجت الاسلام سیدمبین حیدر رضوی (کارشناس ارشد زبان و ادبیات اردو) با حضور پر شور طلاب و دانشجویان به زبان فارسی و اردو ارائه گردید.
در ابتدا دکترمحمود صادقی طجر شعر را گلچین ادبیات و فرهنگ جهان دانست و گفت: وقتی درباره فرهنگ وادبیات یک کشور سخن به میان میآید ابتدای کار به یاد شعرای آن کشور میافتیم. شعرایی چون ماهاباراتا در هند، هومر در یونان و فردوسی در ایران.
وی به فرمایشات مقام معظم رهبری در سال جدید پیرامون قدرت عظیم شعر و لزوم استفاده از آن برای اثر گذاری بر جهان اشاره کرد و افزود: شعر عاملی اثر گذار درعرصههای گوناگون از جمله عرصه های اقتصادی و اجتماعی و سیاسی است.
وی افزود: زبان فارسی با داشتن شعرای بزرگ خود، حرف اول را در شعر جهان میزند تا جایی که از مجموع ده شاعر برتر جهان بیش از نیمی از آن ها ایرانی هستند و این قدرت شعر فارسی است که از زبان فارسی و عربی استفاده می کند و حافظ ها و سعدی ها را می سازد و کار را به جایی می رساند که برخی از بزرگان جهان ، ایران را به واسطه شعرای نامدارش می شناسند.
در ادامه جلسه حجت الاسلام سید مبین حیدر رضوی مباحث خود را مطرح کرد. وی در ابتدا گفت: شعر کاری انجام می دهد که صدها هزار لشکر نمی توانند آن را انجام دهد. شاید با تیر و شمشیر و ابزار جنگی فتح قلعه ها و قصرها و شهرها ممکن باشداما فتح دلها با قدرت کلام میسر است و از بین کلام نظم و نثر ، نظم اثر بیشتری دارد. بنا به گفته ایشان، در زمان حیات پیامبر به کلام های خیالی و خالی از حق و حقیقت شعر اطلاق می شد و چون دین اسلام معتقد به غیب و مفاهیمی می باشد ، قرآن با بیان این مطلب که قرآن شعر نیست، مانع از این شد که عده ای این مفاهیم والا را چیزهایی صرفا خیالی بدانند.
در ادامه وی به برخی از عرصههای اثر گذاری شعر اشاره کرد و گفت: به عنوان نمونه، کلامی که توانست وقایع جانسوز کربلا و اتفاقات پس از آن و مظلومیت اهلبیت را به خوبی به تصویر بکشد شعر بود. مانند اشعار میرعلی انیس در زبان اردو . وی اشاره کرد شعر به عاطفه و تخیل گره خورده است و همین موجب اثر گذاری شعر است. همچنین وی در ادامه درباره چند مورد دیگر از تاثیرات شعر ازجمله : درمانگری ، تقویت حافظه ، ایجاد خلاقیت ، مباحثی را ارائه کرد.
در پایان جلسه نیز شرکت کنندگان نظرات و پیشنهادات خود را مطرح کردند و به سوالات آن ها پاسخ داده شد.
Δ