در این نشست علمی سخنران به بیان مطالب زیر پرداخت و در پایان به سوالات حضار پاسخ داد.
وی خاطرنشان کرد: گاهی مراد از مبانی تفسیری، پیش فرض های تفسیری مثل وحیانی بودن و تحریف نشدن قرآن است و گاهی مراد اعم از آن و از قواعد تفسیری است و گاهی مراد خصوص قواعد تفسیری است و مراد ما در این نشست خصوص قواعد تفسیری است.
سخنران نشست ادامه داد: مفسر بودن محکمات نسبت به متشابهات چنانچه از آیه “هن ام الکتاب و آخر متشابهات” استفاده می شود. علامه قائلند که احکام و تشابه نسبی هستند ممکن است یک آیه برای فردی متشابه و برای دیگری محکم باشد.
وی اظهار داشت: فرق تأویل و تفسیر: علامه تفسیر را از باب مفاهیم ذهنی و تأویل را از سنخ حقایق خارجی ماورائی می داند که چه بسا در قیامت ظاهر شود زیرا قرآن می فرماید:”یوم یأتی تأویله” یعنی تأویل قرآن در قیامت ظاهر می شود به علاوه این که از این آیه استفاده می شود کل قرآن تأویل دارد نه آن که تنها متشابهات دارای تأویل باشد.
حجت الاسلام والمسلمین حمید الهی دوست تصریح کرد: در مورد تمنّی در کلام خداوند مثل لو تمنّی نیز ایشان تمنّی را به لحاظ مخاطب می داند کما این که در باب الفاظ تعجب نیز تعجب را به غیر خداوند برمی گرداند.
Δ