آقای محمدحیدر یعقوبی نخست به بیان چیستی تکنولوژی و سپس به چگونه مدیریت کردن تکنولوژی و اهمیت مدیریت تکنولوژی در عصر حاضر پرداخت.
وی بیان داشت: انسان ذاتا موجود ابزارساز است و تکنولوژی و ابزارسازی جزو لاینفک حیات انسانی و وجه ممیز انسان از دیگر موجودات زمینی است. اما انسانها به مدد تعقل و تخیل توان ابزارسازی و تبدیل ایده به محصول و ابزار را در طول تاریخ ارتقا بخشیده است.
سخنران نشست یادآور شد: شتاب صنعت و تکنولوژی در چند سده اخیر بهلحاظ کمی و کیفی چشمگیر و اعجابآور بوده است.
وی اظهار داشت: این حجم از صنعت و تکنولوژی که در اختیار انسان امروز قرار گرفته است؛ اگر برای اکثریت انسانها در راستای تسهیل در برآورده کردن نیازهای بشری مطرح بوده است، برای برخی از متفکران و دانشمندان بهمثابه تهدید مطرح شده است.
آقای یعقوبی خاطرنشان نمود: این وضعیت باعث شده است که مدیریت تکنولوژی و ضرورت آن بهصورت جدی مطرح شود.
آقای مرتضی مطهر، کارشناس دیگر نشست به سیر تحول تاریخی تکنولوژی پرداخت و در ادامه به تکنولوژیهای نوظهور هوش مصنوعی، کلانداده، بیوتکنولوژی و صنعت رباتیک پرداخت و ظرفیتهای نوینی را که از این رهگذر فراهم شده است، تحلیل نمود.
وی خاطرنشان کرد: با توجه به شتاب و ابعاد گسترده و ناپیدای تکنولوژیهای نوین پیشبینی اینکه تکنولوژی در آینده به کدام سمت و سو خواهد رفت، دشوار است.
وی دیدگاههای موجود در این زمینه را به خوشبینانه، بدبینانه و بینابین دستهبندی نمود و در این بین نگاه بینابینی را واقعبینانه دانست.
سخنران نشست در هر صورت مدیریت تکنولوژی را حیاتی و کانونی معرفی نمود و اظهار داشت: تکنولوژیهای نوین در عرصههای گوناگون اگر خوب مدیریت شود، نقش انقلابی و پیشرو ایفا کند.
آقای مطهر گفت: استفاده درست از تکنولوژیهای نوین برای جهان سوم و بهخصوص برای مردم افغانستان اهمیت اساسی دارد.
وی به تجربه موفق کشورهای جنوب آسیا اشاره نموده که با مدیریت و بهرهگیری درست از تکنولوژیهای نوین توانسته است سطح بالای از توسعه علمی و اقتصادی قرار بگیرد.
Δ