حجت الاسلام و المسلمین حسینی در این درس و در تبیین موضوع “موانع آرامش در زندگی” ابراز داشت: برای انسان‌ها همیشه سه سوال باید مطرح باشد؛چیستی، چرایی و چگونگی؟! وقتی به این مسئله فکر می‌کنیم در می یابیم که این سه سوال خیلی کاربرد دارد و در هر مسئله زندگی انسان مطرح می‌شود. زمانی که انسان جواب درست و منطقی را پیدا کند، مسئله حل شده و سختی‌های آن را نیز با جان و دل تحمل می‌کند؛ مانند یک مادر که خواب نیمه شب را بر خود حرام می‌کند تا فرزند خود را آرام کند؛ چون چیستی و چگونگی مادر بودن برای او جا افتاده است و چرایی مادر بودن را درک کرده است.
استاد حوزه و دانشگاه در تعریف آرامش عنوان کرد: آرامش یعنی تسکین ؛ یعنی آسودگی خاطر؛ یعنی راحتی فکر در مقابل اضطراب و تشویش و نگرانی البته گاهی اوقات آرامش با آسایش مترادف با رفاه اشتباه گرفته می‌شود.
وی در خصوص ضرورت فراهم سازی آرامش برای خانواده اظهار داشت: بین کار و مسئولیت خانوادگی منافاتی وجود ندارد. و مسئولیت اجتماعی نباید ما را از مسئولیت خانوادگی و ایجاد آرامش برای خانه و خانواده غافل سازد.
حجت الاسلام و المسلمین حسینی در ادامه افزود: یک روایت از علی علیه السلام نقل شده است با این مضمون که آنکسی که در زندگی آرامش نداشته باشد به هدف مطلوب نمی‌رسد. مثلا شخص نماز می‌خواند اما فکرش همه جا هست ؛ همین که نماز می‌خواند گم شده خود را پیدا می‌کند پس معلوم است در نماز آرامش ندارد. در محل کار ،هنگام مباحثه و هنگام تحصیل روحیه پرخاشگری دارد چرا چون روحیه آرام و با طمانینه ندارد.در واقع داشتن آرامش راز و رمز رسیدن به مقصد و هدف مطلوب است .
وی افزود: اولین عامل رسیدن آرامش مناجات با خدای متعال است. جمله حضرت زینب سلام الله علیها که فرمودند ما رایت الا جمیلا حاکی از آرامش روحی حضرت زینب است چرا که اهل مناجات با خدای متعال بودند.
رئیس نمایندگی گلستان در تشریح دومین عامل سلب آرامش عنوان کرد: در دنیا همواره مشکلات و بلا وجود دارد لیکن انسان باید درد دل‌ها را در خود نگه دارد و بازگو نکند چرا که اولا تنها خدا هست که می‌تواند تمام مشکلات بندگان را حل کند و بر انسان منتی نگذارد. ثانیا بازگو کردن مشکلات عامل سلب آرامش می شود.
استاد حوزه و دانشگاه افزود : امیرالمومنین علی علیه السلام می‌فرماید “رضی بالذل من کشف عن ضره ” یعنی آنکه درد و رنج و ناراحتی خود را جلوی مردم بازگو می‌کند به ذلت تن داده و “هانت علیه نفسه من امر علیها لسانه ” هر کس شهواتش را بر خود حکومت دهد نفسش را در مقابل خود خوار کرده است. در سخنی دیگر امیرالمومنین علی علیه السلام( در نامه ۳۳ نهج البلاغه) به امام حسن مجتبی علیه السلام می‌فرماید: فرزندم غم و اندوه خود را در پیشگاه خداوند مطرح کن تا غم‌های تو را برطرف کند و در مشکلات تو را یاری کند. چرا که خداوند در قرآن می فرماید هو الذی انزل السکینه یعنی آرامش تنها از جانب خدای متعال است و تنها اوست که به نفس انسان و جان آدمی راحتی و آرامش را ارزانی می دارد.
Δ