در سازمان مرکزی المصطفی برگزار شد؛

درس اخلاق حجت الاسلام والمسلمین خالق پور

جلسه درس اخلاق با سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین خالق پور، جانشین ریاست المصطفی، صبح امروز در نمازخانه سازمان مرکزی المصطفی برگزار شد.

جانشین ریاست المصطفی در سخنان خود، با اشاره به اینکه در اصول و مبانی اخلاق اسلامی، اخلاق ناظر به نفس و ملکات نفسانی است و نه عمل، خاطرنشان کرد: عمل نمایشگر اوضاع درونی انسان است. تربیت در حوزه رفتار است و اخلاق در حوزه جان آدمی، بنابراین اخلاق پایه است. بنابراین پیامبر(صلی الله علیه و آله) فرمودند، انی بعثت لاتمم مکارم الاخلاق، هدف بعثت ساختن انسان بود. ایمان و عمل صالحی که مبتنی بر اخلاق نباشد، مانند بنای رفیعی است که بر روی رمل بنا شده باشد.

وی ادامه داد: عبادت بدون اخلاق فایده ندارد، شیطان هزاران سال عبادت کرده بود، در یک ابتلا و امتحان گرفتار شد، کبر ورزید و..‌ ابی و استکبر و کان من الکافرین. کان: نشانه این است که شیطان از ابتدا ایمان نداشت. ایمانی انسان را نگه می دارد که بر پایه اخلاق سجیه بنشیند، بر رمل بنا نشود. لذا اخلاق بسیار اهمیت دارد و ما باید نسبت به مباحث اخلاقی توجه کنیم. تامل کنیم. تا زمین نخوریم.

سخنران جلسه، حوزه‌های اخلاق را در سه محور ارتباط بین انسان و خدا، ارتباط انسان با خودش و ارتباط با دیگران برشمرد و خاطرنشان کرد: هر کدام از این محورها یک اصل دارد و هر اصل یک راه دارد. در ارتباط با خداوند، اصل اساسی عبودیت است. یعنی باید انسان عبد باشد، خود را هیچ نبیند، همه را از خدا ببیند. عبد حتی قوه بازوی خود را از مولایش می بیند. هرچه دارم از مولایم است. حتی خودمم مال مولایم هستم، این گام اول عبودیت است.

وی ادامه داد: گام دوم عبودیت  این است که انسان خدا را ولی خود بداند، الله ولی الذین آمنوا و گام سوم اینست که غیر خدا و مولا را نبیند. همه او را ببیند. لا اله الا الله، لا محبوب الا الله، لا معشوق غیر الله، محبوب غیر خدا نیست. به صحرا بنگرم صحرا تو بینم / به دریا بنگرم دریا تو بینم / به هر جا بنگرم کوه و در و دشت / نشان از قامت رعنا تو بینم.

حجت الاسلام والمسلمین خالق پور اظهار داشت: در کتاب مصباح الشریعه، در معنای عبد آمده است از امام صادق علیه السلام نقل می کند: حروف العبد ثلاثه: العین، علمه بالله، والباء بونه عمن سوی الله، فاصله گرفتن والدال، دنوه من الله تعالی بلاکیف و لاحجاب شناختن خدا، فاصله گرفتن از غیر خدا، نزدیک شدن کامل به خدا؛ عبودیت با یاد همیشگی و‌ پیوسته خدا به دست می‌آید.