به همت نمایندگی جامعة المصطفى افغانستان برگزار شد؛

 نشست «بررسی فقهی-حقوقی آتانازی ویا مرگ از روی ترحم و جایگاه آن در حقوق افغانستان»

 نشست علمی «بررسی فقهی-حقوقی آتانازی ویا مرگ از روی ترحم و جایگاه آن در حقوق افغانستان» با ارائه سید جاوید شکیب‌زاده و امیرشاه نوری و در سالن دفاعیه نمایندگی جامعة المصطفى افغانستان برگزار شد.

 

سید جاوید شکیب‌زاده در ابتدای این نشست در مورد تعریف آتانازی و انواع آن اظهار داشت: مرگ پدیده‌ی است ناخوشایند و ترسناک و به همین دلیل انسان‌ها نمی‌خواهند با پدیده مرگ و پیامدهای آن مواجه شوند. اما ناگزیری مرگ باعث می‌شود که افراد سرانجام به آن تن دهند.

وی در ادامه پیرامون برخی مواردی که افراد به دلیل ابتلا به بیماری‌های لاعلاج، کشنده و همراه با درد و رنج شدید، از یک سو امیدشان از زندگی قطع می‌شوند و از سوی دیگر رنج و درد شدید تحمل آنان را به نقطه صفر می‌رساند، دراینگونه موارد فرد رضایت می‌دهد که شرایط مرگ بدون درد و آرام وی را فراهم نمایندصحبت نمود.

شکیب زاده در ادامه بیان داشت، آتانازی را می‌توان ذیل چند دسته قرار دارد: آتانازی فعال که بیمار از پزشک می‌خواهد که شرایط مرگ آسان و راحت را برای وی فراهم کند. آتانازی غیرفعال(منفعلانه) داوطلبانه در صورتی است که با رضایت بیمار، دکتر و شخص معالج با عدم تجویز دارو یا نرساندن مثلا اکسیژن مرگ بیمار را رقم می‌زند. اما آتانازی فعال غیرداوطلبانه در موردی است که نه شخص بیمار بلکه اطرافیان او از پزشک معالج می‌خواهند که زمینه مرگ راحت بیمار را فراهم نمایند..

وی افزود: آتانازی منفعل غیرداوطلبانه زمانی رخ می‌دهد که بیمار و اطرافیانش در جریان امور قرار نمی‌گیرد و پزشک معالج با عدم تجویز دارو  مرگ بیمار را تسریع می‌کند.

سخنران این نشست علمی سپس به تقسیم‌بندی دیگر آتانازی اشاره نمود و گفت از یک نظر می‌توان آن را به مستقیم و غیرمستقیم تقسیم نمود.

وی به بیان حکم هریک از منظر حقوقی پرداخت و یادآور شد: علی‌المبنی مکاتب حقوقی که حیات را از حقوق سلب‌ناشدنی افراد می‌دانند و آن را حتی توسط خود فرد نیز سلب‌ناشدنی معرفی می‌کنند، به منع آتانازی حکم صادر کرده‌اند. در سوی دیگر مکاتب حقوقی که حق حیات را تحت شرایط خاصی امر سلب‌شدنی می‌دانند، آتانازی را با شرایط خاص تجویز می‌نمایند.

جاوید شکیب‌زاده سپس، به بیان حکم فقهی این مسئله پرداخت و تصریح کرد: در شریعت اسلامی آتانازی هم به لحاظ تکلیفی (یعنی حکم حرمت و عدم حرمت آن) و هم به لحاظ وضعی (احکام مربوط به قصاص و دیه آن) بحث شده است.

سخنران نشست در ادامه این مسئله را از منظر فقه اهل سنت و جماعت و فقه امامیه بحث نمود و خاطرنشان ساخت: قرضاوی آتانازی داوطلبانه انفعالی را تجویز می‌کند.

وی  به دلایل و مستندات ذکر شده در کتاب وسنت پرداخت و بیان داشت: از یک سو موضوع آزادی اراده و اختیار انسان مطرح است و از سوی دیگر اصل حرمت حیات است و در قرآن بالصراحه ذکر شده است: «و لا تقتلوا انفسکم ان الله بکم رحیما.

شکیب‌زاده در پایان سخنان خود اختلاف در موضوع آتانازی را ناشی از این دو بحث مبنایی دانست.

امیرشاه نوری کارشناس دیگر برنامه نیز به مقاله آقای شکیب‌زاده در این زمینه اشاره نمود و گفت که این مقاله یکی از منابع خوب در بررسی آتانازی است.

وی سپس در ادامه صحبت‌های کارشناس نخست برنامه به بیان دلایل موافقان و مخالفان آتانازی پرداخت و یادآور شد: مخالفان آتانازی به سه دلیل استناد کرده‌اند. نخست اینکه ممکن است سوء استفاده از آتانازی صورت بگیرد.  اگر آتانازی قانونی شود، زندگی شبیه یک شیب لغزنده خواهد شد و بسیاری از آدم‌ها از سر تصمیم‌های احساسی در دره مرگ می‌غلطند و سوم این که در حالیکه بیمار صحت جسمی و عقلی ندارد چه کسی مصلحت بیمار را تشخیص می‌دهد؟

نوری افزود: در این میان موافقان آتانازی استدلال می‌کنند که اولا، انسان‌ها مختار است، و اجازه نداشتن آنان در سلب حق حیات منافی آزادی و اختیار انسانی است. ثانیا، اصل ترحم ایجاب می‌کند که به کسی که به بیماری لاعلاج و جانکاه مبتلا شده است اجازه داده شود که از شر درد و رنج رهایی یابد. ثالثا، اصالت فایده نیز حکم می‌کند فردی را که حیاتش جز درد و رنج برای خودش و بستگانش پیامدی دیگری ندارد و در نتیجه ضرر آن بیش از منفعت آن است، به حیات چنین شخصی آن هم با رضایت خودش خاتمه داده شود.