با ارائه استاد عبدالمحمدی برگزار شد؛

نقد روش تاریخ نگاری مارتین لینگز در کتاب محمد(ص) بر پایه کهن ترین منابع

به مناسبت هفته پژوهش نشست علمی «نقد روش تاریخ نگاری مارتین لینگز در کتاب محمد(ص) بر پایه کهن ترین منابع» با ارائه حجت الاسلام والمسلمین عبدالمحمدی و دبیر علمی حجت الاسلام عالمیان برگزار شد.

به مناسبت هفته پژوهش نشست علمی «نقد روش تاریخ نگاری مارتین لینگز در کتاب محمد(ص) بر پایه کهن ترین منابع» با ارائه حجت الاسلام والمسلمین عبدالمحمدی و دبیر علمی حجت الاسلام عالمیان به همت معاونت آموزش مجتمع آموزش عالی تاریخ، سیره و تمدن اسلامی و همکاری انجمن علمی دانش پژوهان تاریخ اهل بیت(علیهم السلام) و گروه علمی تاریخ اهل بیت(ع) برگزار شد.

حجت الاسلام والمسلمین عبدالمحمدی در این نشست بعد از معرفی مارتین لینگز و کتاب او مطالب خویش را در سه بخش ارائه دادند.

 

بخش اول ـ نکات مقدماتی

۱ـ در ادامه عنوان کتاب محمد(ص) بر پایه کهن‌ترین منابع، قید (اهل سنت) وجود دارد که این قید در ترجمه کتاب حذف شده است.

۲ـ آثار مستشرقان نیازمند نقد است زیرا آنها معمولاً با روش و مبانی متفاوت وارد می شوند.

۳ـ مستشرقان سه دسته هستند:

۳/۱ ـ گروهی که اسلام را پذیرفتند. آنها برای فهمیدن حقایق منصفانه به قضاوت می نشینند مانند مارتین لینگز.

۳/۲ ـ گروهی که بر دین قبلی خود باقی می مانند و صرفاً با انگیزه های سیاسی یا هدف رد اسلام وارد بحث می شوند.

۳/۳ـ افرادی که اصالتاً شرقی‌اند ولی به غرب رفته و با فرهنگ و ادبیات غرب رشد پیدا کرده‌اند.

 

بخش دوم ـ معیارهای مهم روش تاریخ نگاری

۱ـ تعیین منطق گزینش در مواجهه با گزارشات متناقض

۲ـ نقل و بررسی تمامی گزاره‌ها، شواهد و قرائن

۳ـ عدم تحمیل پیش فرضها در تاریخ

۴ـ نگرش جامع به منابع و ملاحظه همه منابع

 

 

 

بخش سوم ـ ارائه نمونه عینی و پرداختن به موضوع ایمان ابوطالب(ع)

مارتین لینگز عمدتاً مطالب مربوط به ایمان ابوطالب(ع) را از دو منبع سیره ابن هشام و طبقات ابن سعد نقل کرده است. در همان منابع گزاره های دیگری وجود دارد که به ایمان ابوطالب(ع) اشاره دارد اما نویسنده منطق گزینش را بیان نکرده و گزارشات عدم ایمان ابوطالب(ع) را پذیرفته است. شواهد و قرائن بسیاری دال بر ایمان ابوطالب(ع) وجود دارد که مارتین لینگز آنها را نادیده گرفته است مانند اشعار موجود در سیره ابن هشام و اینکه ابوطالب(ع) فرزندالنشان را فدایی پیامبر(صلی الله علیه و آله) کردند. به دلیل اینکه پیش فرض ذهنی نویسنده عدم ایمان ابوطالب(ع) است لذا همه منابع را ندیده‌اند. منابع شیعی را به طور کل حذف نموده و علاوه بر آن به تمام منابع اهل سنت هم مراجعه نکرده است.