به همت نمایندگی جامعة المصطفی در افغانستان؛

مبارزه و انقلاب فرهنگی در سیره امام سجاد(ع) بررسی شد

نشست علمی «مبارزه و انقلاب فرهنگی در سیره امام سجاد(ع)» در مدرسه علمیه حضرت نرگس (س) ولایت کابل که از مدارس همکار نمایندگی جامعة المصطفی افغانستان است، برگزار شد.

کارشناسان این نشست علمی آقای علیزاده و خانم روشنگر و دبیر علمی آن الهه عظیمی بود.
نشست با تلاوت قرآن کریم آغاز شد و سپس علیزاده پیرامون تاریخ حیات سیاسی و اجتماعی امام سجاد(ع) صحبت نمود و گفت: عمرسیاسی امام سجاد علیه السلام با شش نفر از خلفای اموی یزید بن معاویه، عبدالله بن زبیر، معاویه بن یزید، مروان بن حکم، عبدالملک بن مروان و ولید بن عبدالملک سپری شده است.
وی در ادامه دلیل اینکه چرا امام سجاد(علیه السلام) بعد از حادثه عاشورا قیام نکردند را توضیح داد و بیان داشت: امام سجاد(علیه السلام) در دوره ای زندگی می کردند که احزاب و گروه های دیگر قدرت را به دست داشتند، قیام کردن فقط به اراده نیست بلکه یار و یاور و نظام و لشکر می خواهد که در آن زمان شیعیان کاملا پراکنده شده بودند و توان قیام وجود نداشت و همچنان تجهیزات آماده نبود.
سپس خانم روشنگر در رابطه با ویژگی فرهنگی و اجتماعی اوایل حیات امام سجاد(علیه السلام) اظهار داشت: زمان برگشت امام سجاد(علیه السلام) به مدینه؛ این شهر وضعیت فرهنگی – اجتماعی خوبی نداشت، رقص، شعر و لهویات رواج پیدا کرده بود و اشخاصی که شعرهای عاشقانه و خیالاتی می سرودند از سرمایه دارترین ها بودند.
وی در پایان سخنان خود مهم ترین فعالیت های فرهنگی و اجتماعی امام سجاد علیه السلام را مورد توجه قرار داد و اظهار داشت: زمان امام سجاد(ع) طوری بود که ایشان نمی توانستند به صورت علنی و آشکار فعالیت نمایند؛ لذا از طریق دعا و مناجات حرفهایی را که می خواستند به مردم بفهمانند را انتقال می دادند و از این طریق مردم را هدایت و رهبری می کردند .