حجت‌الاسلام والمسلمین محمدرضا صالح، رئیس نمایندگی خراسان، در مراسم جشن بعثت پیامبر اکرم (ص) و مراسم عمامه گذاری طلاب که در محل این نمایندگی برگزار شد، خطاب به طلاب حاضر در مراسم اظهار داشت: براساس حدیث شریف ائمه اطهار علیهم السلام که فرموده اند: “اَلْعُلَمَاءَ وَرَثَةُ اَلْأَنْبِيَاءِ” نزدیک‌ترین افرادبه پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) علما هستند اما این مسیر سختی است که نیازمند دانش، شناخت ابعاد مختلف انسانی، روش‌های تربیت نفس، و خصلت های اخلاقی مانند روح ایثار، شجاعت در اقدام و ممارست عملی است.
حجت‌الاسلام والمسلمین محمدرضا صالح، رئیس نمایندگی جامعةالمصطفی در خراسان در مراسم عید بعثت پیامبر اکرم(ص) و جشن تلبس به لباس دعوت، ضمن تبریک بعثت پیامبر اکرم(ص) اظهار داشت: جامعه روحانیت بیشتر از سایر اقشار نیازمند شناخت عمیق و الگوگیری عملی از پیامبر گرامی اسلام است؛ زیرا براساس حدیث شریف که «إِنَّ الْعُلَمَاءَ وَرَثَةُ الْأَنْبِيَاءِ» نزدیک‌ترین افراد را به ایشان علما هستند و از آنان به عنوان وارثان انبیا نام برده شده است؛ لذا باید علما در حقیقت وارثان علم و عمل پیامبر باشند.
وی بیان کرد: کسانی که ملبس به این لباس می شوند مسیر پر مسئولیت و دشواری را در تاسی به سیره پیامبر اکرم (ص) پیش رو دارند، چرا که ماهم باید نسبت به پیامبر اسلام(ص)، شناخت عمیقی داشته باشیم و هم رفتارمان بر اساس تقوا و یک نظام برجسته اخلاقی تربیتی نبوی و در تراز یک عالم دینی و وارث پیامبر اسلام(ص) باشد و هم در تبیین و ارائه این شخصیت به جهان بشریت به نحو احسن اقدام نماییم تا جامعه بر اساس این شاخصه حرکت کند و این یک رسالت بسیار سختی است.
رئیس نمایندگی المصطفی در خراسان تصریح کرد: البته این مسیر نیازمند دانش، مطالعه، شناخت ابعاد مختلف انسانی، روش‌های خودسازی و ممارست عملی است. ای بسا افرادی که شاید چند جلد کتاب هم در زمینه دانش تربیت و تهذیب نوشته باشند اما در مقام عمل آنگونه که باید به آن‌ها عمل نکنند؛ چرا که عمل یک حوزه جداگانه ای است که به قدرت خاصی نیاز دارد و این مهم به اراده، انگیزه و روح قوی و سعه صدر نیازمند است.
حجت الاسلام والمسلمین صالح خاطرنشان ساخت: رشد تربیتی نیاز به کسب قدرت هایی مانند ایثار و توان مقدم داشتن دیگران بر خود، روح شجاعت و خطرپذیری دارد. از طرفی اینکه چگونه ما این روح از خودگذشتگی و شجاعت را در خود پرورش دهیم هم امر مهمی در گام برداشتن در این مسیر بشمار می‌آید و تنها با تمرین و ممارست صورت می‌گیرد.
رئیس نمایندگی المصطفی در خراسان اظهار داشت: رشد ویژگی‌های برجسته روحی انسان در نظام تربیتی اسلام با محوریت پیامبر اکرم (ص) متکی بر مراقبه های ویژه ای مانند مداومت بر تفکر و صمت و سکوت، بینش و جهان بینی توحید محور و معنویت گرا و پرهیز از مادی نگری، ذکر پایدار الهی و غفلت زدایی از نفس، محاسبه نفس، روح خدمت مستمر و متواضعانه به خلق می باشد.
وی اظهار داشت: هرچند برخی از این مراقبه ها در دیگر ادیان مانند عرفان های مسیحی و دستور العمل هایی در آیین هایی مانند بودیسم و هندوئیسم به چشم می خورد، ولی مراقبه های اسلامی هم در بنیان ها و مبانی توحیدی و هم در روش های مطابق با فطرت انسانی بسیار متعالی و کامل تر می باشد.
حجت الاسلام والمسلمین صالح خاطرنشان کرد: پیامبر(ص) نسبت به جامعه و مردم، نگاه بسیار وسیع و فرا دینی و فرانژادی داشتند و در روایتی که در کتاب کافی شریف نقل شده می فرمایند : الخَلقُ عِيالُ اللّه ِ ، فأحَبُّ الخَلقِ إلى اللّه ِ مَن نَفعَ عِيالَ اللّه ِ ، و أدْخَلَ على أهلِ بَيتٍ سُرورا .یعنی :”مردم عائله خدا هستند؛ پس محبوبترين كس نزد خدا، آن است كه برای این عائله الهی سودمند باشد و خانواده اى را خوشحال كند.”
وی افزود: این نگاه برای علما یک الگوی تربیتی است و علما با مردم نیز باید اینگونه نگاهی داشته باشند. اگر ما یک روحانی مردمی باشیم و برای مردم از هر طبقه، جنس و سنی که باشند احترام قائل شویم، در تبیین دین هم موفق خواهیم شد اما اگر یک عالم دینی در این مسیر دچار خودبزرگ بینی، جدایی از توده مردم و اینکه برای خود جایگاهی قائل شود برای او بسیار خطرناک خواهد بود، چرا که روح خدمت نیز در مردمی بودن است.
حجت الاسلام والمسلمین صالح تاکید کرد: از این‌رو یک عالم در هر منطقه‌ای که هست وجود او سراسر نفع است و محبوب‌ترین مردم کسی است که به افراد خوشحالی هدیه دهد و معیارش نفع‌رسانی به مردم باشد و همواره باید این نگاه عالی را به مردم نیز داشته باشد.
رئیس نمایندگی المصطفی در خراسان بیان کرد: عظمت پیامبر اسلام در این است که ایشان هیچ استادی در هیچ یک از زمینه‌هایی مانند تهذیب، خانواده، سیاست، اقتصاد، حکومتداری و… نداشتند که بخواهد به ایشان تعلیم داده باشد و در عین حال که ایشان از دقیق‌ترین و عالی‌ترین مبانی فکری و سیره عملی برخوردار هستند حاکی از آن است که تعلیم الهی و غیبی بوده است که آن حضرت را پشتیبانی می‌کرده است.
Δ